M-Model 32075 Buńczuczny Turecki XVII w

Buńczuk to w swej istocie znak rozpoznawczy, który być może sięga swymi korzeniami czasów starożytnych i na pewno wykazuje się azjatycką proweniencją. Znak ten składa się z drzewca, który jest zwieńczony kulą albo grotem. W przypadku jednostek kawaleryjskich buńczuki umieszczano na stosunkowo krótkim drzewcu i nierzadko stosowano w nich poziome drążki. Buńczuk również bogato zdobiony końskim włosiem u swego wierzchołku. Buńczuki stosowano na szeroką skalę w armiach mongolskiej, tureckiej oraz wśród Tatarów i – na mniejszą skalę – wśród Kozaków. W armii imperium Osmanów za buńczuki byli zawsze odpowiedzialni buńczuczni – piesi albo konni. Traktowano je w XVI i XVII wieku, ale też później, jako oznakę i wyróżnik dostojnika tureckiego i na w toku postoju buńczuki umieszczano przed namiotem wodza lub sułtana, a w toku walki buńczuczni przemieszczali się tuż obok swych przełożonych. Można przyjąć, że buńczuk pełnił podobną rolę jak sztandar w Europie Zachodniej, a jego zdobycie przez wroga zawsze było traktowane jako dotkliwa strata.

Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.

• Jak wybrać pierwszy model
• Czym go skleić czyli o klejach w modelarstwie
• Jak dobrać farby do pomalowania modelu
• Co jeszcze będzie potrzebne czyli podstawowe narzędzia i chemia modelarska

Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat

• waloryzacji modeli
• Chemii potrzebnej do wykonania weatheringu