Orange Hobby N07-154-68 CANT Z.506 w Port Crane

CANT Z.506 był włoskim wodnosamolotem pasażerskim, bombowym i rozpoznawczym, o konstrukcji drewnianej, w układzie dolnopłata z podwoziem stałym, pływakowym. Napęd zapewniały trzy silniki Alfa-Romeo 128 RC.20 o mocy 825 KM każdy. Oblot prototypu miał miejsce w 1935 roku, a produkcja seryjna trwała w okresie 1935-1943, kończąc się wyprodukowaniem ok. 360-390 maszyn tego typu. Uzbrojenie samolotu stanowiły 3 karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 12,7 mm oraz ładunek do 900 kg bomb lub pojedyncza torpeda o wadze do 850 kg.

Pierwotnie, maszyna CANT Z.506 powstała jako oddolna inicjatywa wydziału lotniczego stoczni Cantieri Riuniti dell'Adriatico, która chciała stworzyć pasażerski wodnosamolot o zasięgu 1500-2000 km, z przeznaczeniem rzecz jasna na rynek cywilny. Jednak CANT Z.506 okazał się maszyną na tyle udaną, że zainteresowała się nim włoska marynarka wojenna, która już w 1936 roku otrzymała przekonstruowaną maszynę do swoich celów. Po jej oblocie – podjęto produkcję seryjną. W jej toku powstały trzy wersje wojskowe tego samolotu. Pierwsza nosiła oznaczenie CANT Z.506B i była wersją bombową i torpedową. Powstała także wersje poszukiwawczo-ratownicza i rozpoznawcza o oznaczeniu CANT Z.506 Bs. Wersją ostatnią, produkowaną w najmniejsze liczbie, była wersja CANT Z.506 S – specjalistyczna wersja ratownictwa morskiego. Swój chrzest bojowy przeszły w 1938 roku w okresie wojny domowej w Hiszpanii. W okresie II wojny światowej brały intensywny udział w działaniach w basenie Morza Śródziemnego w okresie 1939-1943. Ocalałe maszyny służyły w lotnictwie włoskim aż do 1959 roku! W 1938 roku Polska podpisała umowę na zakup 6 samolotów tego typu, jednak do wybuchu wojny udało się dostarczyć tylko jeden samolot CANT Z.506.