Renault FT-17 był francuskim czołgiem lekkim z okresu I wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały pod koniec 1916 roku, a produkcja seryjna rozpoczęła się w 1917 r. i trwała do 1919 roku, kończąc się wytworzeniem ok. 3700-4000 wozów. Czołg był napędzany pojedynczym silnikiem gaźnikowym Renault 18CV o mocy 35 KM. Jego uzbrojenie główne stanowiła albo pojedyncza armata Puteaux L/21 kal. 37 mm albo 1 karabin maszynowy Hotchkiss kal. 7,92 mm. Uzbrojenie było montowane w okrągłej wieży odlewanej produkcji firmy Renault lub stożkowej wieży nitowanej produkcji firmy Berliet.
Renault FT-17 był jedną z najbardziej rewolucyjnych konstrukcji czołgowych I wojny światowej, ponieważ jako pierwszy pojazd w historii posiadał klasyczny dla czołgu układ konstrukcyjny: w przodzie ulokowano stanowisko kierowcy, w środku umieszczono przedział bojowy z obrotową wieżą, a z tyłu – przedział silnikowy. Taki układ zachował się w czołgach do dnia dzisiejszego, ze względu na swoją wysoką funkcjonalność. Renault FT-17 cechował się również niewielkimi rozmiarami oraz załogą ograniczoną tylko do dwóch osób, co w porównaniu z innymi czołgami tego okresu było niespotykane! Renault FT-17 otrzymał również z tyłu kadłuba specjalny „ogon”, który ułatwiał mu pokonywanie okopów na polu walki. Pojazd, który zadebiutował na polu bitwy 31 maja 1918 roku, walczył aż do końca wojny okazując się najskuteczniejszym i najbardziej niezawodnym czołgiem armii francuskiej. Po 1918 roku był szeroko eksportowany (np. do Polski czy USA), często stanowiąc pierwszy czołg w historii sił zbrojnych danego kraju. Na jego konstrukcji został również oparty czołg włoski FIAT 3000 oraz radziecki MS-1. Renault FT-17 zachował się w arsenałach armii francuskiej czy polskiej aż do wybuchu II wojny światowej, ale był wówczas postrzegany jako konstrukcja całkowicie przestarzała.
Char B-1 Bis był francuskim czołgiem ciężkim z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały w 1935 roku, a produkcja seryjna trwała w okresie 1937-1940, kończąc się wytworzeniem 403 wozów. Czołg był napędzany pojedynczym silnikiem gaźnikowym Renault o mocy 307 KM. Jego uzbrojenie główne stanowiła pojedyncza haubica ABS SA 35 kal. 75 mm umieszczona w kadłubie oraz armata SA 34 kal. 47 mm umieszczona w wieży. Uzbrojenie dodatkowe stanowiły 2 karabiny maszynowe Reibel kal. 7,5 mm
Prace teoretyczne i koncepcyjne nad Char B-1 Bis rozpoczęły się już w 1921 roku, ale wielokrotnie były przerywane, co doprowadziło do tego, że dopiero w 1937 r. pojawiły się pierwsze egzemplarze seryjne. Koncepcja czołgu czerpała z doświadczeń I wojny światowej. Położono w nim nacisk na bardzo silne opancerzenie (dochodzące do 60 mm!) oraz silne uzbrojenie. Znacznie mniejszą wagę przyłożono do prędkości maksymalnej czołgu, jego manewrowości czy zasięgu działania. Kolejne mankamenty to nadmierne przeciążenie obowiązkami załogi – zwłaszcza dowódcy wozu – oraz ogólna wysoka awaryjność czołgu. Pomimo tych wad, Char B-1 Bis okazał się bardzo wymagającym przeciwnikiem dla armii niemieckiej w czasie kampanii francuskiej w 1940 roku, potrafiąc zadawać niemieckim czołgom znaczne straty, jak w potyczce pod Stonne 16 maja 1940 roku, kiedy to 1 wóz Char B-1 Bis o nazwie własnej „Eure” zniszczył 13 czołgów niemieckich i pomimo 140 trafień [!!!] wycofał się z pola walki.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
