Cobi 2425 Cobi Northrop F-5A Freedom Fighter

F-5 to legendarny już dzisiaj samolot myśliwski zaprojektowany i zbudowany przez amerykańską firmę Northrop, która w latach 60. jako jedyny producent samolotów bojowych proponowała dostawy lekkiego i taniego myśliwca. F-5 produkowany był w dwu wersjach; jednomiejscowej, myśliwskiej oznaczonej F-5A i dwumiejscowej, szkolno-bojowej F-5B. F-5 był o wiele mniejszy od współczesnych myśliwców ważył mniej więcej jedną trzecią tego, co popularny F-4 Phantom. Tak małe rozmiary zawdzięczał zastosowanym w nim silnikom. Konstruktorzy Northropa wcześnie dostrzegli postęp w rozwoju małych silników turboodrzutowych, które budowano z myślą o pociskach kierowanych i aparatach bezpilotowych. Uznali, że silniki te mają korzystny stosunek ciągu do masy, a ponieważ były one także stosunkowo niewielkie, można więc było zastosować je w samolocie w układzie dwusilnikowym, zapewniając tym samym większą niezawodność napędu. Samolot nie miał skomplikowanej awioniki i elektroniki, dlatego przygotowanie do misji i przeglądy nie wymagały dużego nakładu pracy. Powodowało to, że współczynnik gotowości bojowej jednostek uzbrojonych w te maszyny był bardzo wysoki, zwłaszcza w porównaniu z innymi samolotami naddźwiękowymi z tego okresu. F-5 miał stosunkowo proste wyposażenie, co ograniczało jego możliwości bojowe, ale jednak mimo wszystko maszyna ta stanowiła rozsądny kompromis pomiędzy ceną a wartością. Zapewniała lotnictwu niezamożnych państw spory potencjał defensywny i ofensywny. Projektanci Northropa starali się zbudować jak najmniejszy myśliwiec. F-5A uzbrojony był w dwa działka M39A-2 kalibru 20 mm, zamontowane w nosie maszyny, a zapas amunicji wynosił po 280 pocisków na działko. Procedury dostępu, konserwacji i uzupełniania amunicji nie sprawiały żadnych kłopotów, podobnie jak i inne czynności obsługowe. Wszystkie zespoły znajdowały się w zasięgu ręki zbrojmistrza stojącego na ziemi. Podobnie proste było regulowanie ustawienia działek, tak żeby ich serie zbiegały się w określonym punkcie przed maszyną. Do wykonywania tej czynności wystarczały podstawowe narzędzia. Szybkostrzelność teoretyczna działek wynosiła 1500 strzałów na minutę. Nawet krótka seria z tej broni mogła mieć niszczycielskie skutki. Na końcówkach skrzydeł można podwieszać pociski Sidewinder, groźną broń klasy powietrze-powietrze. F-5 jest stateczny, ma dobre własności pilotażowe, dlatego podczas strzelania z działek uzyskuje się rewelacyjną celność. W przeciwieństwie do F-5A dwumiejscowa wersja Freedom Fightera F-5B nie była uzbrojona w działka, jednak podobnie jak wariant jednomiejscowy miała siedem węzłów podwieszeń dla różnych rodzajów broni i dodatkowych zbiorników paliwa. F-5 wielokrotnie sprawdził się w atakach na cele naziemne, był zwrotny zarówno przy małej, jak i przy dużej prędkości, miał dobrą widoczność z kabiny, był bardzo stateczny. Gdy w 1964 roku F-5 rozpoczął służbę, od razu odniósł sukces: 85 proc. rozgrywanych wówczas konkursów bojowych zakończyło się sukcesem tego małego myśliwca. W styczniu 1971 roku z uwagi na dokonane modyfikacje samolot F-5A/B przemianowano na F-5E szerzej znany pod nazwą Tiger II. Dwa lata później pojawiła się także wersja dwumiejscowa Tigera II oznaczona F-5F. W wersji E/F samolot ten wykorzystywany jest jako samolot wprowadzający, po którego opanowaniu piloci przesiadają się na F-18. Od 1994 roku firma Northrop Grumman i USAAF intensywnie współpracują w kierunku dalszego unowocześniania płatowca, awioniki i kokpitu samolotu F-5E/F. Dzięki temu Northrop Grumman przygotowany jest do modernizacji samolotów F-5A/B w kolejnych czterech etapach lub od razu do najwyższego standardu określanego nazwą Tiger IV. Ulepszenia dotyczą wyposażenia samolotu w wielozakresowy radar (np. APG-66), komputer misji bojowych, wielofunkcyjne systemy zobrazowania w kabinie, HUD, system nawigacyjny, pokładową instalację wytwarzania tlenu, fotel wyrzucany, system zarządzania uzbrojeniem, nowoczesne systemy sterowania lotem, jak również wymiany elementów płatowca na wykonane z lżejszych lub mocniejszych materiałów. Do F-5 oferowane są także takie elementy, jak oprogramowanie misji bojowych zapożyczone z samolotu F-20, mocniejsze silniki. Można nawet zamówić wymianę skrzydła, dzięki czemu możliwe staje się podwieszenie pocisków Maverick. Możliwości modernizowania są i będzie ich znacznie więcej, bo inżynierowie koncernu Northrop/Grumman nieustannie nad tym pracują. Nie dziwi więc stwierdzenie, że F-5 jest jednym z najbardziej udanych produktów eksportowych w historii amerykańskiego przemysłu lotniczego. Dane techniczne (dla wersji F-5A): Prędkość maksymalna: 1,4 Ma, prędkość wznoszenia: 146 m/s, pułap praktyczny: 15550m, zasięg maksymalny: 2520 km, uzbrojenie: stałe-dwa działka M39A-2 kal.20mm, podwieszane-do 2800 kg bomb i rakiet.