Erich von Manstein (właściwie: Fritz Erich von Lewinski) urodził się w listopadzie 1887 r., a zmarł w czerwcu 1973 roku w wieku 86 lat. Był niemieckim feldmarszałkiem z okresu II wojny światowej, uznawany dość powszechnie za najwybitniejszego niemieckiego dowódcę tej wojny. Przyszły feldmarszałek urodził się w rodzinie o długich tradycjach wojskowych. Po chrzcie jego rodzice, przekazali małego Ericha siostrze matki oraz jej mężowi, którzy nie mogli mieć dzieci. W wieku 14 lat został zaadaptowany przez przybranych rodziców, a z czasem zaczął się posługiwać tylko ich nazwiskiem, czyli von Manstein. W 1900 r. rozpoczął swoją karierę wojskową, wstępując jako kadet do szkoły pruskiego korpusu kadetów, a w 1906 r., po zdaniu matury, już w stopniu podchorążego wstąpił do 3. Spieszonego Pułku Gwardii. W latach 1913-1914 pobierał nauki w akademii wojskowej. Erich von Manstein wziął czynny udział w I wojnie światowej, walcząc między pod Namur oraz Jeziorami Mazurskimi w 1914 roku. Od lata 1915 r., po odniesieniu ciężkiej rany i awansie na stopień kapitana, służył przede wszystkim w sztabach. Wojnę zakończył jako szef wydziału operacyjnego 213. Dywizji Piechoty. W okresie międzywojennej pozostał w Reichwechrze, a jego kariera rozwijała się dalej. W chwili wybuchu II wojny światowej miał już stopień generała porucznika. W toku kampanii wrześniowej w 1939 r. był szefem sztabu Grupy Armii „A”. Powszechnie przyjmuje się, że to Erich von Manstein opracował w swej istocie genialny plan operacji przeciwko Francji, który przeszedł do historii jako „plan cięcia sierpem” i który był realizowany w okresie maj-czerwiec 1940 roku. Przyniósł on Wehrmachtowi wielkie i błyskotliwe zwycięstwo. Za udział w II etapie kampanii we Francji został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego. W toku operacji Barbarossa dowodził LVI Korpusem Pancernym, z powodzeniem działając w ramach Grupy Armii „Północ”. We wrześniu został dowódcą 11. Armii walczącej na południu ZSRR. W lipcu 1942 r. zdobył na jej czele Sewastopol, za co otrzymał awans na feldmarszałka. Już jako dowódca Grupy Armii „Południe” wygrał III bitwę pod Charkowem w marcu 1943 roku. Kilka miesięcy później walczył pod Kurskiem w lipcu tego samego roku. W marcu 1944 r. został zwolniony przez Hitlera ze stanowisk dowódczych. Aż do końca wojny nie dowodził już żadnymi jednostkami. W 1945 r. został aresztowany przez Brytyjczyków, a w wyniku nacisków sowieckich został oskarżony o zbrodnie wojenne i skazany na 18 lat więzienia, ale w 1950 r. karę tę zmniejszono, a w 1953 r. został zwolniony z więzienia. Po wyjściu z więzienia położył spore zasługi w odbudowie niemieckiej Bundeswehry, jako doradca. Zmarł w dniu 10 czerwca 1973 roku.
Oblężenie Sewastopola, kluczowej radzieckiej bazy marynarki wojennej nad Morzem Czarnym, trwało od 30 października 1941 roku do dnia 4 lipca 1942 roku. Na początku czerwca 1942 r. po stronie państw Osi (Niemcy i Rumunia) udział w batalii brało ok. 204.000 żołnierzy, wspieranych przez ok. 1400 dział i moździerzy oraz ok. 450 czołgów. Po stronie sowieckiej w tym samym czasie walczyło ok. 107.000 ludzi wspieranych przez ok. 600 dział i moździerzy. Geneza oblężenia Sewastopola sięga w swej istocie operacji Barbarossa, w toku której wojska rumuńskie i niemieckie zajęły znaczną część Półwyspu Krymskiego na jesieni 1941 roku. Jedynym punktem stawiającym opór wojskom Osi był właśnie Sewastopol, zlokalizowany zresztą na samym południu półwyspu. Pomimo ataków jednostek państw Osi z przełomu października i listopada 1941 r. miasto nie zostało zajęte. Co więcej, w grudniu 1941 r. Sowieci przeprowadzili operacje desantowe na płw. Kerczeńskim, które opóźniły niemieckie i rumuńskie działania w rejonie Sewastopola. Regularne oblężenie miasta trwało aż do 7 czerwca 1942 r., kiedy to wojska przede wszystkim niemieckie pod dowództwem gen. Ericha von Mansteina przystąpiły do realizacji operacji „Störfang”, która doprowadziła do kapitulacji miasta oraz portu w Sewastopolu do dnia 4 lipca 1942 roku. Szacuje się, że strona sowiecka straciła w toku oblężenia ok. 120.000 ludzi zabitych, rannych i wziętych do niewoli, natomiast państwa Osi straciły ok. 36.000 zabitych, rannych i zaginionych.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat