Pobierz katalog produktów Mirage Hobby formacie PDF
Bitwa na łuku kurskim (niemiecki kryptonim: operacja Zitadelle) jest powszechnie uznawana – nie do końca trafnie - za największe starcie pancerne w II wojnie światowej oraz za największą bitwę pancerną na froncie wschodnim. Doszło do niej, po niemieckiej klęsce pod Stalingradem z lutego 1943 r., ale również po udanej, niemieckiej kontrofensywie pod Charkowem z marca tego samego roku. Strona niemiecka, przystępując do bitwy liczyła na pełne zdobycie inicjatywy strategicznej, na zadanie stronie sowieckiej możliwie jak największych strat, jak również na zniszczenie w zarodku – spodziewanej na lato 1943 r. – radzieckiej ofensywy. Armia Czerwona przyjęła postawę defensywną, starając się w początkowej fazie operacji wykrwawić nacierających Niemców, a później przejść do kontrofensywy. Bitwa na łuku kurskim rozpoczęła się 5 lipca 1943 r., a wraz z sowieckimi operacjami orłowską oraz biełgorodzką trwała do 23 sierpnia tego samego roku. W jej toku, pomimo zaangażowana przez wojska niemieckie znacznych sił oraz najnowszych czołgów Tygrys i Pantera oraz niszczycieli czołgów Ferdynand, wiktorię odnieśli Sowieci, którzy świetnie przygotowali się do tej batalii, a pomimo poniesienia ogromnych strat – byli w stanie przejść do kontrofensywy. Bitwa na łuku kurskim okazała się jednym z punktów zwrotnych w II wojnie światowej. Szacuje się, że w jej wyniku (od 5 lipca do 23 sierpnia) wojska niemieckie straciły ok. 240.000 żołnierzy – zabitych, rannych i wziętych do niewoli, ok. 1300 czołgów oraz ok. 1000 samolotów. Straty Armii Czerwonej były bez wątpienia większe.
M3 Lee lub Grant był amerykańskim ciężkim średnim z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy powstały w 1941 roku, a produkcja seryjna trwała w okresie 1941-1942. W sumie powstało ok. 6300 egzemplarzy tego czołgu wszystkich wersji. M3 Lee był napędzany pojedynczym silnikiem Continental R 975 EC2 o mocy 340 KM albo dwoma silnikami General Motors 6-71 o łącznej mocy 375 KM. Uzbrojenie pojazdu stanowiła pojedyncza armat M2 lub M3 kal. 75 mm umieszczona w kadłubie, pojedyncza armata M5 lub M6 kal. 37 umieszczona w wieży oraz 2-3 dwa karabiny maszynowe Browning1919A kal.7,62 mm.
Kampania francuska z 1940 roku wywarła na dowództwie amerykańskiej armii lądowej bardzo dużo wrażenie i uświadomiła jej, że wdrażany wówczas do produkcji czołg M2 nie spełnia wymagań pola walki. W oczekiwaniu na konstrukcję docelową, jaką okazał się M 4 Sherman, zlecono opracowanie konstrukcji przejściowej, mającej umożliwić w miarę równorzędną walkę z wozami Pz.Kpfw III oraz Pz.Kpfw IV. Tak, w 1941 r., powstały pierwsze protypu czołgu M3 Lee – nazywanego przez Brytyjczyków Grant. Nowy czołg miał kilka zalet (niezłe opancerzenie w chwili wprowadzenia do linii, wysoką niezawodność oraz silne uzbrojenie), ale posiadał wiele wad: niską zdolność do pokonywania przeszkód terenowych, bardzo wysoką sylwetkę utrudniającą maskowanie – zwłaszcza w warunkach pustynnych – oraz niską podatność na modernizację. To sprawiło, że od 1943 roku był systematycznie wycofywany z jednostek liniowych na rzecz wozu M4 Sherman. Był natomiast wykorzystywany po 1943 roku przez Armię Czerwoną na drugorzędnych kierunkach walk oraz w toku walk na Pacyfiku przez Amerykanów. W toku produkcji seryjnej powstało kilka wersji wozu M3 Lee. Chronologicznie pierwsze była oznaczano jako M3 i posiadała jeszcze nitowany pancerz. Krótko później pojawiła się wersja M3A1 z pancerzem odlewanym, a później M3A2 z pancerzem spawanym. Ostatnią wersją była M3A5 z pancerzem nitowanym, ale wydłużoną lufą armaty 37 mm.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat