FC ModelTrend 16480 DSHK heavy machine gun

DSzK to radziecki, wielkokalibrowy karabin maszynowy (wkm) kal. 12,7 mm z okresu II wojny światowej, doby powojennej oraz czasów współczesnych. Masa całkowita broni wynosiła 35,5 kilogramów, przy długości 158,6 cm a długości lufy – 106,6 centymetrów. Zasięg skutecznego strzału do celów naziemnych wynosił ok. 1500-2000 m, a do celów powietrznych – ok. 2000 metrów. Prędkość wylotowa pocisku dochodziła do ok. 850 m/s.

W 1930 r. słynny konstruktor broni strzeleckiej Wasilij Diegtariew opracował wielkokalibrowy karabin maszynowy DK, który z kolei oparł na rkm-ie DP. Jednak konstrukcja nie była zbyt udana. Jednak krótko później karabin DK został wydanie zmodernizowany przez m.in.: Georgija Szpagina, wchodząc do służby w 1938 r. pod oznaczeniem DSzK. W 1946 r. opracowano kolejną modernizację broni oznaczoną jako DSzK wz.1938/46 albo – częściej – DSzKM. W czasie II wojny światowej, Armia Czerwona wykorzystywała go przede wszystkim do obrony przeciwlotniczej. W takiej roli był montowany np. na czołgach IS-2 czy IS-3. Stał się również podstawowym typem wkm-u w armiach Układu Warszawskiego do przełomu lat 50. i 60. XX wieku. Karabin DSzK do dzisiaj jest używany w wielu krajach Trzeciego Świata. Broń ta (już po 1945 r.) wzięła udział w bardzo dużej liczbie konfliktów zbrojnych, jak np. wojnie sześciodniowej (1967 r.), wojnie Yom Kippur (1973 r.), wojnie iracko-irańskiej (198-1988) czy wojnie w Afganistanie (1979-1989).