Decydujący wpływ na kształtowanie się organizacji oraz taktyki niemieckiej piechoty przed wybuchem II wojny światowej miały z jednej strony doświadczenia wypływające z poprzedniej wojny światowej, ale też prace teoretyczne powstające w latach 20. i 30. XX wieku, które często podkreślały konieczność postrzegania niemieckiej piechoty jako narzędzia prowadzenia wojny ofensywnej. Wpływało to zarówno na wyposażenie, jak i organizację niemieckiej dywizji piechoty, która w toku kampanii wrześniowej z 1939 roku liczyła 3 pułki piechoty, z których każdy dzielił się na 3 bataliony piechoty, kompanię artylerii oraz kompanię przeciwpancerną. Do tego dochodziły liczne jednostki wsparcia, między innymi: pułk artylerii z 4 dywizjonami artylerii (w tym jednym ciężkiej), batalion przeciwpancerny, batalion saperów czy batalion łączności. W sumie dywizja piechoty tzw. I fali mobilizacyjnej liczyła ok. 17.700 ludzi i posiadała znaczący komponent artyleryjski, ale też była obficie wyposażona w broń maszynową. Posiadała też nowoczesne i wydajne – jak na owe czasy – środki łączności i dowodzenia. W toku wojny dywizje piechoty ulegały transformacji – w 1943 r. część z nich została przekształcona w dywizje grenadierów pancernych. Natomiast od 1943 r. standardowa dywizja „tradycyjnej” piechoty liczyła ok. 12.500 ludzi (a nie ok. 17.700 ludzi jak w 1939 r.), zmniejszono też w niej komponent artyleryjski – zwłaszcza artylerii ciężkiej – natomiast znacząco poprawiono obronę przeciwpancerną. Przyjmuje się, że w toku całej II wojny światowej w Wehrmachcie służyło ok. 350 dywizji piechoty.
Bitwa pod Korsuniem (znana też jako: bitwa pod Czerkasami, bitwa korsuńsko-czerkaska albo bitwa w kotle Czerkasy-Korsuń) została stoczona w dniach od 17 stycznia do 16 lutego 1944 roku. Początkowo w batalię, po stronie niemieckiej, było zaangażowanych ok.60.000 ludzi oraz 60 czołgów, a po stronie sowieckiej – ok. 330 tys. żołnierzy i ok. 500 czołgów. W toku bitwy siły obu stron znacznie wzrosły. Bitwa pod Korsuniem została stoczona na terenie dzisiejszej Ukrainy. Przed bitwą nacierającym od wschodu wojskom 1. oraz 2. Frontu Ukraińskiego udało się okrążyć część wojsk niemieckich w rejonie rzeki Dniepr. Krótko po okrążeniu wojska niemieckie zaczęły podejmować próby wyrwania się z kotła, jak również otrzymały wsparcie z zewnątrz. Finalnie, wojskom niemieckim udało się wyrwać z kotła, ale w toku operacji poniosły znaczące straty, szacowane na ok. 73.000 zabitych i rannych, czyli więcej, aniżeli wojska niemieckie liczyły na początku bitwy! Straty radzieckie także były poważne i są szacowane na ok. 80.000 zabitych i rannych.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat