Douglas F4D Skyray był amerykańskim, odrzutowym myśliwcem pokładowym z okresu powojennego. Samolot powstał w układzie dolnopłata, posiadał konstrukcję metalową oraz podwozie chowane w locie - trójpodporowe. Oblot prototypu miał miejsce w 1951 r., a produkcja seryjna trwała w latach 1956-1958. W jej toku powstało ok. 420 egzemplarzy tych samolotów. Napęd zapewniał – w wersji F4D-1 - pojedynczy silnik turboodrzutowy Pratt and Whitney J-57-P-8. Uzbrojenie pokładowe składało się z czterech działek Colt Mk.12 kal .20 mm.
Model F4D Skyray powstawał początkowo jako oddolna inicjatywa firmy Douglas, która wykorzystywała w dużym stopniu opracowania i projekty niemieckiego konstruktora lotniczego Aleksandra Lippischa, które zostały zdobyte przez Amerykanów w 1945 roku. Projekt w 1949 r. wzbudził spore zainteresowanie US Navy, która sfinansowała dalszą część prac. Finalnie, powstała maszyna o nietypowym układzie aerodynamicznym, z bardzo dużą powierzchnią skrzydeł, która można by nazwać swoistą wersją skrzydeł delta. Jednocześnie jednak – jak na swoje czasy – F4D Skyray cechował się świetnymi osiągami, zwłaszcza prędkością maksymalną oraz prędkością wznoszenia. Był również pierwszym pokładowym myśliwcem US Navy, która przekroczyła barierę prędkości dźwięku w locie poziomym! Jednocześnie jednak maszyna miała swoje wady: była raczej trudna w pilotażu, niestabilna przy prędkościach ok. 1 Ma oraz dość niebezpieczna dla pilota przy podchodzeniu do lądowania. Był również maszyną wysoce specjalizowaną jako myśliwiec przechwytujący i miał raczej mały potencjał modernizacyjny. Te mankamenty sprawiły, że Douglas F4D Skyray został wycofany ze służby do 1964 roku.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
