Największa potęga morska czyli US NAVY od początku przywiązywała znaczenie do malowania i kamuflażu swojej floty. Schematy obecne podczas II wojny światowej zostały poprzedzone badaniami w 1935 roku przez Laboratorium Badań Marynarki Wojennej. Celem był kamuflaż statków i obniżenie widoczności z dystansu. Badania kontynuowano podczas II wojny światowej. W efekcie zmniejszano widoczność poprzez malowanie pionowych powierzchni które miały wtopić statek w horyzont a poziome powierzchnie w celu wtopienia się w morze. W 1940 roku zarządzono że, począwszy od stycznia 1941 r. kolor No.5 Standard Navy Grey zostanie zastąpiony matowym Dark Grey. Jednak duże ilości Grey 5 znajdowały się w magazynach i na pokładach okrętów. Nakazano więc wydanie czarnej pasty barwiącej, która po zmieszaniu w określonych proporcjach dałaby kolor 5-D. Stworzono również instrukcje dotyczące kamuflażu statków (SHIPS-2), określające 9 schematów malowania dla całej marynarki wojennej. Schemat nr 1. to barwa 5-D całym kadłubie, z wyjątkiem jasnoszarych 5-L struktur pokładów. Latem 1941 roku stało się jasne, że 5-D był zbyt widoczny w każdych warunkach. W wyniku dalszych eksperymentów uznano za przydatne kolory Sea Blue i Sapphire Blue. W związku z tym w sierpniu wprowadzono nowe farby Sea Blue 5-S i Haze Gray 5-H, wraz z Deck Blue 20-B dla wszystkich powierzchni poziomych, zarówno stalowych, jak i drewnianych.
Farba matowa
Farba emaliowa, która została umieszczona w niewielkim szklanym pojemniku o objętości 10 ml z plastikową zakrętką. Okaże się użyteczna w przypadku malowania zwłaszcza tworzyw sztucznych, ale też miękkich rodzajów drewna lub metali. Można ją nakładać zarówno za pomocą aerografu, jak i pędzla. W przypadku malowania pędzlem zaleca się raczej stosowanie takiego z włosiem syntetycznym (na przykład: High Finish Pointed Brush - (Small), High Finish Flat Brush No.02 albo A.MIG 8595 SYNTHETIC FILBERT BRUSH 4). Wykorzystanie pędzla o włosiu naturalnym może prowadzić do jego szybszego zużywania się. Przed otwarciem farby, zaleca się dobrze ją wymieszać, tak aby wszystkie jej składniki (czyli przede wszystkim: pigment, spoiwo oraz rozpuszczalnik) połączyć ze sobą. Za minimalny czas mieszania można przyjąć 30-40 sekund. Zaleca się nakładać ją na powierzchnię modelu, która jest sucha, a najlepiej także odtłuszczona. Przyjmuje się, że minimalny czas jaki powinien minąć pomiędzy nałożeniem pierwszej oraz drugiej warstwy to 4-6 h w zależności od temperatury otoczenia, przy czym czas potrzebny do całkowitego wyschnięcia to ok. 24 h. W przypadku rozcieńczania farby należy do tego celu zastosować odpowiedni płyn, a przede wszystkim dedykowane do tego celu wyroby firmy Tamiya, takie jak: X-20 Enamel Thinner / Rozcieńczalnik do farb olejnych albo X-20 Enamel Thinner / Rozcieńczalnik do farb olejnych. Przygotowując farbę do pracy z aerografem należy ją rozcieńczyć w proporcji 1:5, czyli na 1 część wskazanego wyżej rozcieńczalnika zastosować 5 części farby. Mieszanie obu substancji najlepiej przeprowadzić w kuwecie malarskiej (na przykład: 18 Well Palette for Brush Painting (5pcs.), Paint Pallet - Basic Type albo Pallete Droper Stirrer). Po zakończeniu pracy, zaleca się przetarcie ręcznikiem papierowym lub szmatką, wieczka od pojemnika w celu usunięcia nadmiaru farby i dopiero po wykonaniu tej czynności jej dokładne zamknięcie. Z kolei czyszczenie narzędzi zaleca się przeprowadzić płynami specjalistycznymi, takim jak chociażby Brush Cleaner Painta Clean 100ml. Można też spróbować wykorzystać do tego celu terpentynę lub benzynę lakową. Warto również wspomnieć, że firma Tamiya opracowała specjalistyczne stanowisko pracy, czyli Work Station w/Magnifying Lens, dedykowane do wykorzystania między innymi z omawianą farbą.
Farby emaliowane Tamiya są używane do malowania pędzlem lub aerografem i mogą być nakładane na prawie każdą powierzchnię drewna, metalu lub plastiku. Przy malowaniu natryskowym emalii najlepsze efekty uzyskuje się dodając 2 części rozcieńczalnika na 10 części farby.
Nie wiesz jakie farby kupić? Może w decyzji pomoże Ci któryś z naszych poradników: