CMK Q48029 F-104 Starfighter engine box for Hasegawa

General Electric J79 to amerykański, lotniczy jednoprzepływowy silnik turboodrzutowy z dopalaczem z okresu Zimnej Wojny. Pierwszy udany rozruch silnika miał miejsce w 1955 roku, a produkcja seryjna ruszyła krótko później. W jej toku powstało ponad 17.000 silników tego typu. W wersji J79-GE-17 silnik ma 530 cm długości, przy średnicy 98 centymetrów. Masa „suchej” jednostki napędowej wynosi 1750 kilogramów. Ciąg generowany przez silnik wynosił 52,96 kN, a z dopalaczem – 79,33 kN. Silnik General Electric J79 od początku był projektowany jako jednostka napędowa pozwalająca przekroczyć prędkość 2 Macha, a maszyną pod którą była projektowana był bombowiec Convair B-58 Hustler. Silnik wyróżniał się w owym czasie zmienną geometrią kierowania sprężarki, dzięki czemu minimalizowano ryzyko zaburzeń przepływu powietrza w silniku przy sporych prędkościach. Okazał się udaną jednostką napędową o niezłej niezawodności. Poza B-58 znalazł zastosowanie w takich samolotach jak chociażby Lockheed F-104 Starfighter, McDonnell-Douglas F-4 Phantom II czy North American A-5 Vigilante. Silnik był też produkowany licencyjnie w Niemczech Zachodnich, Belgii czy we Włoszech.