Academy 12480 FOKEWULF FW190A 6/8

Focke-Wulf Fw-190 to niemiecki, jednosilnikowy, samolot myœliwski o konstrukcji w pełni metalowej, z zakryta kabinš w układzie dolnopłata z okresu II wojny œwiatowej. Fw-190 był uważany przez pilotów za samolot lepszy od Messerschmitta Bf-109. Wolnonoœny dolnopłat z pracujšcym pokryciem Fw-190 opracowano na zamówienie Luftfahrtministerium, złożone jesieniš 1937 roku. Kurt Tank przedłożył dwie propozycje napędu - w pierwszej - przewidujšc chłodzony cieczš silnik Daimler-Benz DB 601, a w drugiej - nowy silnik gwiazdowy BMW 139. Wybrano ten ostatni, a rozpoczętymi wiosnš 1938 roku pracami kierował Obering R. Blaser. Pierwszy prototyp Fw-190V1 był gotowy w maju 1939 roku, a oblatał go w Bremie 1 czerwca 1939 roku kapitan Hans Sander. Drugi prototyp, FW-190V2, uzbrojony w dwa karabiny maszynowe MG131 i dwa MG17 - wszystkie kal. 7.92 mm, oblatano w paŸdzierniku 1939 roku. Dla zmniejszenia oporów aerodynamicznych oba były wyposażone w tunelowy wlot powietrza w kołpaku œmigła, lecz problemy z przegrzewaniem się silnika spowodowały powrót do sprawdzonego rozwišzania osłon w postaci pierœcienia NACA. Zanim na dobre rozpoczęto testy owych prototypów juz zapadła decyzja o zastšpienia silnika BMW 139 mocniejszym, lecz dłuższym i cięższym BMW 810. Wymagało to wielu zmian, wzmocnienia struktury i przesunięcia kabiny do tyłu, co póŸniej stało się z kolei Ÿródłem kłopotów z położeniem œrodka ciężkoœci. Plusem okazało się usunięcie problemów z przenikaniem spalin i przegrzewaniem wnętrza kabiny wskutek bezpoœredniego jej sšsiedztwa z silnikiem BMW 139. Z trzeciego i czwartego prototypu zrezygnowano, a Fw-190V5 z nowym silnikiem został ukończony na poczštku 1940 roku. PóŸniej otrzymał on skrzydła o powiększonej o metr rozpiętoœci ( z pierwotnej 9.5 m ), przez co stał się o 10km/h wolniejszy, lecz wzrosła za to prędkoœć wznoszenia i poprawiła się zwrotnoœć. Oznaczono go Fw-190V5g, a wariant z krótszym skrzydłem Fw-190V5k. Pierwszych siedem maszyn serii informacyjnej Fw-190A-0 miało krótkie skrzydło, pozostałe - dłuższe. Pierwsza jednostka operacyjna wyposażona w Fw-190 - 6./JG 26 stacjonujšca w Le Bourget, zgłosiła gotowoœć operacyjna w sierpniu 1941 roku i juz od pierwszego spotkania nowego myœliwca z brytyjskimi Supermarine Spitfire jego przewaga nad nimi stała się widoczna. W toku wojny powstało kilkanaœcie wersji tego œwietnego samolotu. Maszyny wersji „A”, wraz s kilkunastoma modernizacjami, pełniły funkcje samolotów myœliwskich. Wersje oznaczone jako „B” oraz „C” były tylko prototypami myœliwców wysokoœciowych, przeznaczonych do zwalczania bombowców strategicznych, jednak nie weszły do produkcji seryjnej. Wariant „D”, jako jedyny z samolotów Fw-190, był napędzany nowym silnikiem Jumo 213A o mocy 1750KM i stanowił niemieckš odpowiedŸ na samolot P-51 Mustang. Nowy silnik spowodował wydłużenie kadłuba o kilkadziesišt centymetrów. Ten wariant także pełnił zadania przede wszystkim myœliwskie oraz myœliwca wysokoœciowego. Liczne warianty wersji „F” pełniły zadania myœliwsko-bombowe, jako bezpoœrednie wsparcia pola walki. Wersja „G” pełniła taka samš rolę jak „F”, ale cechowała się większym zasięgiem. W toku całej wojny powstało ponad 20000 egzemplarzy tego jednego z najlepszych myœliwców II wojny œwiatowej. Dane techniczne (wersja Fw-190A-8): długoœć: 9m, rozpiętoœć skrzydeł: 10,51m, wysokoœć: 3,95m, prędkoœć maksymalna: 656km/h, prędkoœć wznoszenia: 15m/s, zasięg maksymalny: 800km, pułap maksymalny 11410m, uzbrojenie: stałe-2 karabiny maszynowe MG131 kal.13mm oraz 4 działka MG151 kal.20mm.