HMS Mackay (D70 lub I70) był brytyjskim niszczycielem, pod którą stępkę położono w marcu 1918 r., wodowano w grudniu 1918 r., a wcielono do służby w Royal Navy w 1919 roku. Długość całkowita okrętu w chwili wodowania wynosiła 101,4 m, szerokość 9,68 m, a wyporność dochodziła do 1.830 ton. Natomiast prędkość maksymalna oscylowała wokół 36-37 węzłów. Na uzbrojenie okrętu składało się przede wszystkim: 5 dział kal. 120 mm, pojedyncze działo przeciwlotnicze (plot.) kal. 76 mm oraz 2 armaty kal. 40 mm.
HMS Mackay był piątym z 8 okrętów klasy Admiralty, nazywanej czasami Scott – od pierwszego okręty tego typu. Jednostki tego typu zostały pomyślane jako tzw. lidery flotylli niszczycieli, były zatem nieznacznie większe od typowych niszczycieli tego czasu, lepiej uzbrojone, a przede wszystkim posiadały stosunkowe duże przedziały i pomieszczenia dowodzenia oraz łączności. Generalnie, okazały się okrętami udanymi i solidnymi. HMS Mackay, krótko po wejściu do służby został skierowany na Bałtyk (1919 r.), wspierając działania wymierzone w bolszewików w toczącej się wówczas w Rosji wojnie domowej. W latach 20. i 30. XX wieku operował przede wszystkim w basenie Morza Śródziemnego. W czasie II wojny światowej wziął aktywny udział w Operacji Dynamo, czyli w ewakuacji wojsk alianckich z Dunkierki. Natomiast w lutym 1942 r. wziął udział w nieudanej próbie przechwycenia niemieckich okrętów (Scharnhorst, Gneisenau i Prinz Eugen) przebijających się z Brestu do portów niemieckich. W czerwcu 1944 r. wspierał z kolei lądowanie Aliantów w Normandii. Jednostka przetrwała II wojnę światową i została oddana na złom w 1949 roku.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
