Zamek to budowla obronna o zwartej – najczęściej kamiennej lub ceglanej – zabudowie, będąca charakterystyczna dla średniowiecznej Europy, zwłaszcza w okresie pełnego (X-XIII w.) oraz późnego (XIV-XV w.) średniowiecza. Zamek pełnił różnorakie funkcje: siedziby władzy królewskiej, książęcej albo możnowładczej, mógł być „domem rodzinnym” pojedynczego rycerza, ale też placówką militarną podległą władzy monarszej. Przyjmuje się, że pierwsze „klasyczne” zamki na terenie Europy powstały w IX wieku, już po upadku państwa Karolingów. W wielu przypadkach – na terenie dzisiejszej Francji czy Niemiec – miały one charakter siedziby władcy albo rycerza i często były jedynie donżonami, wznoszonymi z kamienia. Te wczesne zamki są pozbawione bardzo wielu późniejszych elementów obronnych, jak wieże czy rozbudowany system murów. Jednak na przełomie XII oraz XIII wieku następuje spora zmiana i pod wpływem doświadczeń wyniesionych z wypraw krzyżowych zamki ewoluują, stając się w coraz większym stopniu rozbudowane. Zaczynają posiadać jeden lub więcej rzędów murów obronnych. Na terenie ziem polskich zamki pojawiają się na przełomie XII i XIII wieku, zastępując poprzednie drewniano-ziemne grody, a jednymi z pierwszych takich fortec jest chociażby zamek w Legnicy czy przebudowa Wawelu w Krakowie. Warto też pamiętać, że na swój sposób nietypowe były zamki krzyżackie na Pomorzu i w Inflantach, wznoszono je bowiem przede wszystkim z cegły, a nie z kamienia. Wspaniałym przykładem takiego zamku jest chociażby Malbork. Schyłek zamków datuje się na XV wieku, kiedy to upowszechnieni się prochu strzelniczego umożliwiło ich stosunkowo szybkie zdobywanie.
Przyjmuje się dość powszechnie, że inicjatorem wypraw krzyżowych (czyli właśnie krucjat) do Ziemi Świętej był papież Urban II, który na synodzie w Clermont w 1095 r. rzucił hasło jej wyzwolenia z rąk niewiernych. W wyniku splotu różnych przyczyn społecznych, ekonomicznych i religijnych hasło to padło na bardzo podatny grunt w Europie łacińskiej i stało się przyczyną zorganizowana I krucjaty rycerskiej w latach 1096-1099. W wyniku tej krucjaty nie tylko zdobyto Jerozolimę, ale też w 1100 r. utworzono na Bliskim Wschodzie Królestwo Jerozolimskie. Jego pierwszym królem został Baldwin I, choć faktycznym „założycielem” nowego państwa był Gotfryd z Bouillon. Po pierwszej krucjacie przyszły kolejne, z których można wymienić chociażby trzecią (1189-1192) czy czwartą (1202-1204), która jednak nie dotarła do Ziemi Świętej, a doprowadziła do złupienia Konstantynopola przez niedoszłych krzyżowców. Przyjmuje się, że koniec ruchu krucjatowego do Ziemi Świętej to rok 1291 tożsamy ze zdobyciem ostatniej twierdzy krzyżowców na tych obszarach, czyli Akki. Znaczenie krucjat w dziejach średniowiecznej Europy oraz w historii jej wojskowości było ogromne. Przede wszystkim doprowadziły one do znaczącego osłabienia Bizancjum, a pośrednio ułatwiły późniejszą ekspansję Turkom Osmańskim w XIV-XV wieku. Doprowadziły do świetnego wzrostu roli miast włoskich w handlu lewantyńskim i rozwoju szkutnictwa na terenie płw. Apenińskiego. Znacznie poszerzyły się horyzonty intelektualne ówczesnych Europejczyków. Dla obrony Ziemi Świętej powołano także zakony rycerskie, wśród nich Zakon Krzyżacki.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
