Armia francuska w chwili rozpoczęcia I wojny światowej, w sierpniu 1914 roku była postrzegana jako jedna z największych i najnowocześniejszych w Europie. Armia ta pałała również żądzą odwetu za klęski poniesione z rąk pruskich w latach 1870-1871. Podstawowym, liczebnie największym, rodzajem sił zbrojnych była piechota. Na stopie pokojowej w 1913 r. liczyła ona 173 pułki liniowe oraz dalsze pułki np. żuawów czy piechoty górskiej. Po mobilizacji z 1914 r. ilość żołnierzy piechoty zdecydowanie wzrosła. W 1914 r. przeciętny francuski piechur (fr. poillou) był uzbrojony w karabin Lebel Mle1886, zmodernizowany w 1893 roku. Jako podstawowy karabin maszynowy wykorzystywano wadliwy karabin Saint Etienne Mle 1907. Mundur francuskiego piechura nie przystawał do standardów ówczesnego pola walki i składał się z niebieskiego kepi, grantowego płaszcza (zaprojektowanego jeszcze 1877 r.) oraz z czerwonych spodniach! W toku pierwszych miesięcy I wojny światowej zdano sobie z tego bardzo szybko sprawę i w efekcie francuski piechur w 1916 r. posiadał już żelazny hełm typu M15 Adrian, szare bryczesy oraz niestety jasnoniebieską kurtkę mundurową, która miała zlewać się z poranną mgłą. Otrzymał też maskę przeciwgazową czy granaty ręczne. W chwili zakończenia wojny w 1918 r. jego uzbrojenie i wyposażenie odbiegało i często przewyższało to, zastosowane w 1914 roku. Stosowano też już inną taktykę walki, kładąc znaczny nacisk na wykorzystanie artylerii ciężkiej na polu walki.
Bitwa pod Verdun została stoczona w okresie od 21 lutego do 18 grudnia 1916 roku. Jest uznawana za jedną z najkrwawszych i najcięższych bitew I wojny światowej, a w opracowaniach historycznych czy źródłach z tego okresu można spotkać takie określenia jak „piekło pod Verdun” czy „maszyna do mięsa z Verdun”. W bitwie walczyły przede wszystkim oddziały francuskie, dowodzone od pewnego momentu przez gen. Phillipe’a Petain oraz wojska niemieckie pod naczelnym dowództwem Ericha von Falkenhayn. W chwili rozpoczęcia bitwy Francuzi wystawili do niej ok. 860 tys. ludzi, a Niemcy – ok. 980 tys. żołnierzy. Inicjatorem tej batalii była strona niemiecka, która dążyła do opanowania Verdun, a następnie chciała przejść do defensywy i wykrwawiać armię francuską. Sama bitwa, ciągnąca się przez wiele miesięcy jest wręcz klasycznym przykładem wojny pozycyjnej, kiedy to front – pomimo zastosowania ogromnych sił i środków – przesuwał się co najwyżej o kilkaset metrów. Jednym z najznaczniejszych jej epizodów jest bohaterska obrona fortu Vaux przez kapitana Raynala, która przeszła do legendy armii francuskiej jako przykład bezprzykładnego poświęcenia i odwagi. Warto dodać, że w toku tej bitwy na szeroką skalę stosowano gazy bojowe, ogromną rolę odgrywało też lotnictwo obu stron, a strona niemiecka – jeszcze na stosunkowo niewielką skalę – zaczęła stosować nowatorską taktykę walki piechoty. Przyjmuje się, że w toku bitwy obie strony straciły łącznie ok. 700 tys. żołnierzy…
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
