Pierwszą jednostką paramilitarną, która miała w nazwie skrót SS (niem. Schutz Staffel) była osobista ochrona dyktatora III Rzeszy o nazwie Leibstandarte Adolf Hitler, która została oficjalnie sformowana w 1933 roku. Od 1934 r. SS był formacją niezależną, na której czele stał Heinrich Himmler. Z czasem sformowano dalsze jednostki SS, między innymi SS-Totenkopfverbände oraz SS-Verfügungstruppe. Warto dodać, że ta ostatnia była szkolona podobnie do regularnych jednostek piechoty Wehrmachtu. Na stosunkowo niewielką skalę jednostek SS użyto bojowo w czasie walk w Polsce w 1939 r. oraz w kampanii francuskiej w 1940 roku. Pierwsze jednostki przeznaczone od początku do walk na froncie utworzono w połowie 1940 r. nadając im określenie Waffen SS. Początkowo werbunek do nich był ochotniczy, przeprowadzany także wśród ludności nie-niemieckiej, ale z czasem zaczęto stosować obowiązkowy pobór. W ramach Waffen-SS sformowano wiele dywizji o różnej wartości bojowej. Niemniej kilka z nich (np. 1 Dywizję Pancerną SS LAH, 2 Dywizję Pancerną SS Das Reich czy 12 Dywizję Pancerną SS Hitlerjugend) można uznać za jednostki elitarne, o bardzo wysokiej wartości bojowej i często wyposażone w najlepszy dostępny sprzęt. Swe niemałe walory wykazały nie tylko na froncie wschodnim (1941-1945), zwłaszcza w toku walk pod Charkowem w 1943 r., ale też w toku bojów we Francji w 1944 roku. Inna sprawa, że jakość kadry dowódczej tych jednostek była w niejednym przypadku dyskusyjna, a wielu żołnierzy Waffen-SS dopuściło się w toku II wojny światowej zbrodni wojennych.
Za początek rozwoju niemieckiej artylerii samobieżnej można uznać połowę lat 30. XX wieku, kiedy to pojawiła się koncepcja stworzenia działa szturmowego (niem. Sturmgeschütz – w skrócie StuG) przeznaczonego do wspierania działań ofensywnych niemieckiej piechoty. Bardzo często za autora tego pomysłu uważa się późniejszego feldmarszałka Ericha von Mansteina. Pierwsze prototypy takich pojazdów powstały w 1937 r., a gdy weszły do masowej produkcji otrzymały oznaczenie StuG III. Po raz pierwszy zostały wykorzystane na froncie w toku kampanii francuskiej w 1940 roku. W toku tej kampanii użyto też dział Bison (oznaczanych czasami jak Sturmpanzer I), czyli działa sIG kal. 150 mm osadzonego na podwoziu Panzer I. W toku dalszej części II wojny światowej wojska niemieckie wprowadzały na szeroką skalę coraz doskonalsze działa samobieżne. Na wyposażeniu jednostek pancernych i zmechanizowanych pojawiły się takie wozy jak Wespe czy bardzo udany Hummel, które pozwalały na zdecydowaną poprawę mobilności artylerii w tych jednostkach. Rozwijano też wozy StuG III oraz wprowadzono do produkcji wóz StuG IV. U schyłku wojny pojawił się także w niewielkiej ilości wóz Sturmtiger uzbrojony w moździerz rakietowy kal. 380 mm.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat