We display the well known Resination figures renewed in high quality attended by the The Bodi for the ones who do not know it as recents goods, for the ones who miss some of them to fill the gap. Corpus product. Sculpted and boxart painted by Krisztian Bodi. Weight:40 gr Material: resin Pieces:6
Decydujący wpływ na kształtowanie się organizacji oraz taktyki niemieckiej piechoty przed wybuchem II wojny światowej miały z jednej strony doświadczenia wypływające z poprzedniej wojny światowej, ale też prace teoretyczne powstające w latach 20. i 30. XX wieku, które często podkreślały konieczność postrzegania niemieckiej piechoty jako narzędzia prowadzenia wojny ofensywnej. Wpływało to zarówno na wyposażenie, jak i organizację niemieckiej dywizji piechoty, która w toku kampanii wrześniowej z 1939 roku liczyła 3 pułki piechoty, z których każdy dzielił się na 3 bataliony piechoty, kompanię artylerii oraz kompanię przeciwpancerną. Do tego dochodziły liczne jednostki wsparcia, między innymi: pułk artylerii z 4 dywizjonami artylerii (w tym jednym ciężkiej), batalion przeciwpancerny, batalion saperów czy batalion łączności. W sumie dywizja piechoty tzw. I fali mobilizacyjnej liczyła ok. 17.700 ludzi i posiadała znaczący komponent artyleryjski, ale też była obficie wyposażona w broń maszynową. Posiadała też nowoczesne i wydajne – jak na owe czasy – środki łączności i dowodzenia. W toku wojny dywizje piechoty ulegały transformacji – w 1943 r. część z nich została przekształcona w dywizje grenadierów pancernych. Natomiast od 1943 r. standardowa dywizja „tradycyjnej” piechoty liczyła ok. 12.500 ludzi (a nie ok. 17.700 ludzi jak w 1939 r.), zmniejszono też w niej komponent artyleryjski – zwłaszcza artylerii ciężkiej – natomiast znacząco poprawiono obronę przeciwpancerną. Przyjmuje się, że w toku całej II wojny światowej w Wehrmachcie służyło ok. 350 dywizji piechoty.
Rozwój niemieckiej broni pancernej, w tym samochodów pancernych i pojazdów opancerzonych, był wyraźnie regulowany i hamowany ograniczeniami traktatu wersalskiego z 1919 roku. Ten stan rzeczy uległ radykalnej zmianie po objęciu władzy przez nazistów w 1933 r. i rozpoczęciu programu właściwie niczym nie ograniczonych zbrojeń. W efekcie tegoż w 1935 r. zaczęły wchodzić do linii pierwsze, udane, czterokołowe pojazdy opancerzone Sd.Kfz.221/222/223, a krótko później wozy z rodziny Sd.Kfz.231 na podwoziu ośmiokołowym. Jednocześnie dążono do wycofania z linii i ograniczano produkcję wozów także oznaczonych jako Sd.Kfz.231, ale na podwoziu sześciokołowym. Wszystkie te pojazdy już w pierwszych kampaniach II wojny światowej okazały się bardzo użyteczne, zwłaszcza w działaniach rozpoznawczych, ale też jako pojazdy łączności radiowej czy dowodzenia w swych wersjach specjalistycznych. W toku II wojny światowej wojska niemieckie wprowadziły do linii rzecz jasna nowe samochody pancerne, z których na szczególną uwagę zasługuje Sd.Kfz.234. Warto dodać, że niemieckie samochody pancerne służyły przede wszystkim w dywizjach pancernych, a od 1943 r. także w dywizjach grenadierów pancernych, ale też w dywizjach piechoty w ich dywizjonach rozpoznawczych.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
