Gloster Gladiator to brytyjski samolot myśliwski w układzie dwupłata o konstrukcji częściowo metalowej z początkowego okresu II wojny światowej. Oblot prototypu miał miejsce w 1934, a samoloty weszły do linii w 1937 roku. Napęd, zależnie od wersji stanowił silnik Bristol Merkury Mk IX (Gladiator Mk.I) lub Bristol Merkury Mk VIIIA (Gladiator Mk.II oraz Sea Gladiator). W sumie powstało 747 egzemplarzy Gloster Gladiatora. W czasie II wojny światowej samoloty tego typu walczyły nad niebem Norwegii (dywizjon 263), Francji (dywizjony 607 i 615) oraz w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie (dywizjony 33, 80, 94 i 112). Co ciekawe, tylko jeden dywizjon wyposażony w myśliwce Gladiator (247th) walczył w Bitwie o Anglię w 1940 roku. Największą sławę samolot zyskał heroiczną obroną Malty w czerwcu 1940 r. przed przeważającymi siłami włoskimi. Pomimo wysokiej jakości konstrukcji i jej wytrzymałości, po 1940 samolot Gladiator był kierowany do jednostek szkoleniowych oraz meteorologicznych. Samolot Gloster Gladiator używany był do 1953r., jako ostatnie wycofało je lotnictwo Portugalii. Dane techniczne (wersja Mk.I): długość: 8,36m, rozpiętość skrzydeł: 9,83m, wysokość: 3,58m, prędkość maksymalna: 407km/h, prędkość wznoszenia: 11,7m/s, zasięg maksymalny: 708km, pułap maksymalny 1000m, uzbrojenie: stałe-4 karabiny maszynowe Vickers kal.7,7mm. Bristol Beaufighter to brytyjski ciężki, dwusilnikowy nocny myśliwiec i samolot szturmowy oraz samolot torpedowy, o konstrukcji w pełni metalowej, półskorupowej. Pierwszy raz oblatany 17 czerwca 1939 roku, a jego produkcja seryjna rozpoczęła się jeszcze w tym samym roku. W toku wojny powstało wiele wersji samolotu Beaufighter min. Mk.I, Mk.II, T.F. Mk.X czy T.F. Mk.XI. Wersja Mk.I jako pierwsza pełniła funkcję nocnego myśliwca i była wyposażona w radar AI Mk. IV. Posiadała też silne uzbrojenie: 4 działka 20mm oraz 6 km-ów kal 7,7mm. Wersja Mk..X. była ostatnią produkowaną w dużych ilościach i łączyła zalety samolotu myśliwskiego z siłą uderzeniową bombowca torpedowego. Napęd tej wersji stanowiły silniki Bristol Hercules XVII o mocy 1770KM. Samoloty Bristol Beaufighter służyły w sumie w 53 dywizjonach RAF-u, 15 dywizjonach Royal Navy oraz w polskim 307 Dywizjonie Lwowskich Puchaczy. Wszystkie wersje i modele tego samolotu nie były łatwe w pilotażu i fatalnie znosiły wpadanie w korkociąg oraz problemy spowodowane awarią jednego silnika. Poza tym, Bristol Beaufighter miał bardzo słaby ster kierunku co prowadziło do złej stateczności kierunkowej. Głównie z tych powodów od 1943 roku były sukcesywnie zastępowane na linii frontu przez DeHavilland Mosquito. Dane techniczne: Prędkość maksymalna: 512 km/h, prędkość wznoszenia: 8,17 m/s, pułap maksymalny 5800 m, zasięg maksymalny: 2816 km, uzbrojenie (wersja myśliwska): stałe- 4 działka Hispano kal. 20 mm oraz 6 karabinów maszynowych kal 7,7 mm, podwieszane-do 906 kg bomb.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
