HMS Nelson był brytyjskim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1922 r., wodowano we wrześniu 1925 r., a wcielono do służby w brytyjskiej marynarce wojennej (ang. Royal Navy) we wrześniu 1927 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła 216,4 m, szerokość 32,3 m, a wyporność pełna – 38.000 ton. Prędkość maksymalna pancernika Nelson oscylowała wokół 23-24 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 9 dział kal. 406 mm w trzech potrójnych wieżach zlokalizowanych w przodzie okrętu. Uzbrojenie dodatkowe to 12 dział kal. 152 mm, 6 dział kal. 120 mm oraz 24 działka przeciwlotnicze kal. 40 mm.
HMS Nelson był jednym z dwóch pancerników typu o tej samej nazwie – tj. Nelson. Pancerniki tego typu były budowane z poszanowaniem postanowień układu waszyngtońskiego z 1922 roku, co wymuszała pewne ograniczenia w konstrukcji, ale zastosowano na nich wiele nowych rozwiązań. Przede wszystkim całą artylerię główną skomasowano na dziobie, co miało ułatwić zarządzanie jej ogniem. Okręty typu Nelson był też pierwszymi, w których artyleria średnia została umieszczona w samodzielnych wieżach, a nie kazamatach. Wiele uwagi poświęcono ochronie pancernej, która była gruba i starannie zaprojektowana. Zastosowano też zupełnie nowy kształt pomostu bojowego, którego kształt stał się normą dla kolejnych pancerników Royal Navy. Wielkim mankamentem jednostek typu Nelson była niska prędkość maksymalna, która ograniczała ich bojową skuteczność. Pancernik HMS Nelson został zbudowany w stoczni Armstrong Whitworth w Newcastle. W okresie międzywojennym wchodził w skład Home Fleet i służył przede wszystkim na Atlantyki. W chwili wybuchu II wojny światowej, wraz z HMS Rodney starał się przechwycić niemiecki pancernik Gneisenau, co jednak skończyło się niepowodzeniem. Krótko później wszedł na minę, co wykluczyło go z akcji aż do sierpnia 1940 roku. Od lipca 1941 roku służył na Morzu Śródziemnym operując przeciwko włoskiej flocie wojennej oraz osłaniając brytyjski konwoje zmierzające na Maltę. W listopadzie 1942 r. wspierał operację „Torch”, a w lipcu 1943 r. – lądowanie Aliantów na Sycylii. W czerwcu 1944 roku wziął także udział w walkach w Normadnii ostrzeliwując niemieckie pozycje w tym rejonie Francji. W toku tej operacji uległ uszkodzeniu i do stycznia 1945 r. był remontowany. Później został wysłany na Pacyfik, gdzie służył w rejonie Malajów aż do końca wojny. Prze krótki czas służył jako okręt szkolny, a w 1949 roku oddano go na złom.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
