Hataka Hobby HTK-BS33 Early WW2 Soviet Air Force Paint Set

Hataka HTK-BS33 to zestaw farb do malowania radzieckich samolotów z okresu wczesnej II wojny światowej. Zestaw zawiera starannie dobrane kolory niezbędne do modelowania radzieckich samolotów używanych od 1937 do 1943 roku. W skład zestawu wchodzą: HTK-B078 - Aluminium - Używana od 1937 do czerwca 1940 roku do tkanin/drewnianych powierzchni radzieckich samolotów, w tym I-153 i UT-1..2. Również na spodach I-15bis i I-16, HTK-B127 - AE-9 Light Grey - Używany od 1937 do czerwca 1940 na metalowych powierzchniach samolotów radzieckich, w tym większości SB, I-15bis, I-153 i I-16. Również na spody (z A II Green na górne strony), HTK-B128 - A II Green (Protective) - Używany od końca 1937 do lipca 1941 na górne powierzchnie radzieckich samolotów atakujących, w tym I-15bis, I-16, I-153, MiG-1, wczesny MiG-3 i Jak-2/4, HTK-B129 - A II Light Blue - Używany na dolne powierzchnie radzieckich samolotów konstrukcji mieszanej produkowanych od czerwca 1940 do lipca 1941. Później używany równolegle do AMT-7, HTK-B072 - AMT-7 Greyish Blue - Używany do dolnych powierzchni w 1941-43 zielono-czarnym schemacie radzieckich samolotów szturmowych (w tym Ił-2, Pe-2, Pe-8, Ił-4, Jak-1/7/9, LaGG-3 i La-5), HTK-B073 - AMT-4 Camouflage Green - Używany do górnych powierzchni w 1941-43 zielono-czarnym schemacie radzieckich samolotów atakujących (m.in. Il-2, Pe-2, Pe-8, Il-4, Yak-1/7/9, LaGG-3 i La-5), HTK-B041 - Night Black - AMT-6. Używany na górne powierzchnie w zielono-czarnym schemacie radzieckich samolotów szturmowych z lat 1941-43 (m.in. Ił-2, Pe-2, Ił-4, Jak-1/7/9, ŁaGG-3 i Ła-5), HTK-A153 - MK-7 Temporary White - Zmywalna matowa farba przeznaczona do nierozróżnialnego od promieniowania UV kamuflażu samolotów radzieckich w warunkach zimowych. W powszechnym użyciu od końca 1941 r. Pełna nazwa farby to : AMT aerolak matovyj  - uniwersalny lakier do zastosowań lotniczych o matowej powierzchni o barwie ziemistej, brązowo szarej. Farby te wprowadzono do użytku jesienią 1941 r., w obliczu groźby niemieckiego ataku i konieczności dyslokacji przemysłu. Tym trudniejsza była decyzja o wprowadzeniu zupełnie nowego rodzaju wykończenia samolotów, znanego pod nazwą AMT. Powodów dla których zaczęto stosować ten nowy rodzaj wykończenia było wiele: AMT można było niezawodnie nakładać bez potrzeby stosowania podkładu na wszelkiego rodzaju powierzchnie, nawet o mieszanej konstrukcji. Ponadto, lakier AMT był bardzo odporny i miał bardzo twardą powierzchnię o satynowym połysku, w rzeczywistości wyglądał prawie jak tworzywo sztuczne. Był też cieńszy i lżejszy od lakieru a zatem płatowiec oszczędzał na wadze. Jednak w trakcie eksploatacji okazało się że był mniej wytrzymały i miał gorsze właściwości przylegania do powierzchni wodorozcieńczalnych, dlatego ograniczono jego stosowanie tylko do powierzchni metalowych. AMT-12 to barwa występująca na kamuflażu z lat 1942-43 aplikowanym w fabrykach jako tzw. dwubarwny schemat. Dotyczył on samolotów LaGG-3, La-5 które malowane były jasnoniebieskim AMT-7 na spodnich powierzchniach oraz AMT-11 i AMT -12 na górnych powierzchniach.