Hataka Hobby HTK-CS61 Modern Luftwaffe Paint set vol. 3

Zawiera następujące kolory: HTK-C037 - Light Ghost Grey - FS36375, używany do malowania spodów w schematach Luftwaffe Norm 90J (F-4F Phantom II, MiG-29G/GT) i Norm 95 (Tornado) HTK-C035 - Dark Ghost Grey - FS36320, używany na górne powierzchnie i dolne końcówki skrzydeł w schematach Norm 90J (F-4F, MiG-29G/GT) i Norm 95 (Tornado), HTK-C046 - Medium Grey - FS35237, używany na górne powierzchnie w schematach Norm 90J i Norm 95. Ogólny kolor obecnych Tornad i Typhoonów, HTK-C233 - Stone Grey - RAL7030, najlepiej pasuje do koloru kopuły radaru (stożka nosowego) F-4F Phantom II w schemacie Luftwaffe Norm 90J (ostatni dla tego typu), HTK-C192 - Basalt Grey - RAL7012, najlepiej pasujący do koloru anteny statecznika pionowego Tornado (Norm 95) i kopuły radaru MiG-29G/GT (Norm 90J) HTK-C142 - Camouflage (Barley) Grey - BS381C:626, standardowy kolor kopuły (noska) i anteny statecznika pionowego wszystkich płatowców Eurofighter Typhoon. Luftwaffe została założona 1 marca 1935 r, i szybko się rozrastała - z 16 Staffeln (eskadr) w momencie założenia do 48 Staffeln 1 sierpnia 1935 roku. W tym samym okresie materiały lotnicze, w tym farby, rozcieńczalniki i powłoki ochronne, zostały włączone do systemu zamówień wojskowych i otrzymały czterocyfrowe kody. W razie potrzeby były one uzupełniane dwucyfrowymi sufiksami, które oznaczały, że należy użyć określonego koloru zgodnie z systemem kodowania barw Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy skrót od RLM. Rozwijająca się niemiecka flota samolotów wojskowych nosiła początkowo srebrne i szare wykończenia. O ile te pierwsze można przypisać do standardu kolorów RLM 01 silber (srebrny), o tyle szarości obejmowały kolory znormalizowane jako RLM-grau (RLM-szary), a następnie RLM 02, RLM 63 hellgrau (jasnoszary), który został wprowadzony wraz z pierwszą znaną kartą kolorów RLM. RLM 63 niewiele różnił się od RLM 02, ale różnica w pigmentacji mogła powodować coraz większe różnice w wizualnym wyglądzie warstwy farby wykończeniowej, zwłaszcza jeśli była ona nakładana na aluminiową warstwę pośrednią. Odmienna receptura, która pozwalała na oszczędność surowców, była powodem stosowania RLM 63 do wykończeń zewnętrznych. Co ciekawe, próbki kolorów 02 i 65 zawarte w karcie kolorów dołączonej do dokumentów z 1941 r., różnią się od wcześniej wydanych wariantów. Wersja RLM 02 z 1941 r. jest nieco bardziej zielona i ciemniejsza, podczas gdy RLM 65 jest bardziej zielonkawy i blady. Ta zmiana odcienia miała miejsce najprawdopodobniej przed rozkazami z 1941 r. i mogła być związana z rosnącą rolą obu tych kolorów w kamuflażu samolotów (zwłaszcza myśliwców) od początku 1940 r., a także z wprowadzeniem wersji kamuflażowej RLM 02. Z analizy dostępnych specyfikacji malowania samolotów używanych w okresie kiedy Luftwaffe została oficjalnie utworzona i wkrótce potem, ujawnia, że głównymi głównymi kolorami używanymi do malowania wnętrz samolotów w tym okresie były srebrny i szary, znormalizowane jako RLM 01 silber (srebrny) i RLM 02 RLM-grau.