Legend LF1294 IDF Sho’t Kal Gimel Detailing set(for ARV Club 35267)

Sho’t Kal  to czołg podstawowy produkcji brytyjskiej eksploatowany przez Izrael w okresie Zimnej Wojny oraz w czasach współczesnych. Pierwsze prototypy tego pojazdu powstały pod koniec lat 60. XX wieku, a wóz wszedł do służby w 1970 roku. W wersji podstawowej, z dodatkowym opancerzeniem Blazer, masa bojowa czołgu dochodziła do 53 ton. Napęd zapewniał pojedynczy silnik wysokoprężny Continental AVDS-1790-2A o mocy 750 KM. Uzbrojenie podstawowe stanowiła armata Royal Ordonance L7 kal. 105 mm, a uzbrojenie dodatkowe składa się z czterech karabinów maszynowych: jednego kal. 12,7 mm oraz trzech kal. 7,62 mm.

W latach 50. XX wieku siły zbrojne Izraela dążyły do pozyskania wozów mających uzupełnić w linii, a najlepiej zastąpić w niej czołgi M51 Super Sherman oraz AMX-13. Finalnie, udało się nawiązać współpracę z Wielką Brytanią, która dostarczyła IDF wozy Centurion w wersjach Mark 3 oraz 5. Pierwsze z tych czołgów (Centurion Mk. III) otrzymały oznaczenie w IDF Sho’t Meteor, natomiast drugie z nich - Sho’t Kal, wraz z kolejnymi literami hebrajskiego alfabetu oznaczającymi kolejne (często znaczne!) modernizacje. W t oku owych modernizacji zastosowano przede wszystkim nową jednostką napędową o większej mocy maksymalnej, wydatnie zmodernizowany system przeniesienia napędu, wyraźnie zwiększono również pojemność zbiorników paliwa. Po 1973 r. i doświadczeniach wojny Yom Kippur zaczęto także montować pancerz reaktywny Blazer oraz znacząco zmodernizowany system kierowania ogniem (w skrócie: SKO). Finalnie zatem, po kolejnych modernizacjach, wozy Sho’t Kal w znaczącym stopniu różniły się od swych brytyjskich pierwowzorów, prezentując prawdopodobnie znacząco większą wartość bojową. Oficjalnie, wozy Sho’t Kal zostały wycofane ze służby w IDF w 2002 roku.