Iljuszyn Ił-76 był radzieckim, a obecnie jest głównie rosyjskim samolotem transportowym dalekiego zasięgu w układzie górnopłata. Oblot prototypu miał miejsce w 1974 r., a maszyna weszła do produkcji w 1974 roku. Napęd – w wersji podstawowej - zapewniają cztery silniki turboodrzutowe Sołowiew D-30KP o ciągu 117,7 kN każdy. Samolot ma 46,59 m długości, przy rozpiętości skrzydeł rzędu 50,5 metra. Rzadko jako uzbrojenie pokładowe było montowane pojedyncze działko GSz-23 kal. 23 mm.
Model Ił-76 został opracowany na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, jako nowy, podstawowy samolot transportowy lotnictwa radzieckiego zdolny do przewiezienia ładunku o masie do 40 ton na dystansie ok. 5000 kilometrów w czasie krótszym niż 6 godzin. Zakładano również, że nowa maszyna zastąpi w służbie samoloty Antonow An-12. Prace nad nową maszyną postępowały stosunkowo szybko i już w 1971 r. nastąpił oblot prototypu. Finalnie, seryjne wersje Ił-76 spełniły stawiane przed nimi wymagania. Co więcej, Ił-76 cechuje się bardzo solidną konstrukcją, odporną na ogień broni małokalibrowej z ziemi, co dobitnie wykazała wojna w Afganistanie (1979-1989). Maszyna – od 1976 r. – weszła jako samolot transportowy do linii lotniczej Aerofłot, a później także do innych operatorów cywilnych. W toku prouckji powstało wiele jej wariantów – zarówno wojskowych, jak i cywilnych. Wśród nich można wskazać np.: Ił-76D (wersja przeznaczona do transportu spadochroniarzy), Ił-76MD (wersja wojskowa o wydłużonym zasięgu lotu) czy Ił-76T (cywilna wersja transportowa). Samolot Ił-76 był lub jest eksploatowany również przez wielu operatów zagranicznych, m.in.: ChRL, Indie, Irak czy Węgry.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
