ISU-122 to radzieckie działo samobieżne (klasyfikowane też jako niszczyciel czołgów) z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy tego wozu pojawiły się w 1943 r., a produkcja seryna trwała w latach 1943-1945. Masa pojazdu wynosiła 45,5 tony. Napęd zapewniał pojedynczy silnik W-2-IS o mocy 520 KM. Uzbrojenie stanowiła armata D-25S kal. 122 mm oraz jeden karabin maszynowy DSzK kal. 12,7 mm. Załoga dysponowała też dwoma pistoletami maszynowymi PPSz kal. 7,62 mm. Działo samobieżne ISU-122 zostało opracowane w Fabryce im. Kirowa w Czelabińsku. W celu skrócenia prac rozwojowych nowa broń została oparta na podwoziu czołgu ciężkiego IS-2. Warto dodać, że nowe działo samobieżne dzieliło bardzo wiele elementów konstrukcyjnych i podzespołów z ISU-152, co rzecz jasna świetnie ułatwiało produkcję i eksploatację obu wozów. W toku produkcji powstała też wersja zmodyfikowana, oznaczona jako ISU-122S, która była uzbrojona w zmodyfikowaną armatę D-25S kal. 122 mm. Działo samobieżne ISU-122 jest oceniane jako generalnie udany wóz, cechujący się potężnym uzbrojeniem, który z powodzeniem mógł zwalczać nieprzyjacielską broń pancerną. Do minusów należy jednak zaliczyć ograniczone pole widzenia załogi oraz pewne problemy w czasie jazdy w terenie, wynikające z długiej lufy uzbrojenia głównego. Pojazdy ISU-122 były używane z powodzeniem na froncie wschodnim od 1944 do 1945 roku.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
Modele są drukowane cyfrowo - niektóre kleje mogą rozpuszczać farbę!
Farba w druku cyfrowym może być rozpuszczona przez pewne typy klejów jak butapren i podobne na tych samych rozpuszczalnikach. Przed rozpoczęciem klejenia, zalecane jest wypróbowanie stosowanego kleju na mało widocznym fragmencie modelu.