Iljuszyn Ił-4 (DB-3F) to sowiecki, dwusilnikowy, średni bombowiec w układzie dolnopłata z okresu II wojny światowej. Ił-4 był daleko idącą modernizacją samolotu DB-3. Zmiany dotyczyły min. konstrukcji płatowca i skrzydła oraz przede wszystkim zastosowania na zdecydowanie większą skalę duralu zamiast stali. Oblot maszyny Ił-4 miał miejsce w 1940 roku, a wejście do służby nastąpiło rok później. Produkcja seryjna trwała do 1944 roku. W jej toku pojawiły się również dalsze udoskonalenia-samouszczelniające się zbiorniki paliwa, zastosowanie uzbrojenia ochronnego o większym kalibrze, a przede wszystkim zastosowanie silników 14-cylindrowych Tumanski M-88B o mocy 1100KM, w miejsce silników Tumanski M-88 o mocy 1000KM. Iljuszyn Ił-4 był podstawowym, średnim samolotem bombowym radzieckich sił powietrznych przez całą wojnę. Wykorzystywano go w wielu operacjach na froncie wschodnim, zwłaszcza w okresie 1942-1943, jak również do kilku nagłaśnianych przez propagandę rajdów bombowych nad Berlin. Samolot Ił-4T był również wykorzystywany jako bombowiec torpedowy dalekiego zasięgu. Globalnie wyprodukowano ok. 5256 egzemplarzy tej maszyny. Dane techniczne: długość: 14,76m, rozpiętość skrzydeł: 21,44m, wysokość: 4,1m, prędkość maksymalna: 410km/h, prędkość wznoszenia: 6,9m/s, zasięg maksymalny: 3800km, pułap maksymalny 8700m, uzbrojenie (wczesne serie produkcyjne): stałe-trzy karabiny maszynowe SzKAS kal. 7,62 mm , podwieszane-do 2700kg bomb.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
