L85 Endeavour to współczesny, brytyjski karabinek szturmowy kal. 5,56 mm, którego produkcja rozpoczęła się w 1985 roku. Masa broni w wersji L85A2 dochodzi do 4,98 kg. Z kolei calkowita długość wynosi 78,5 cm, przy długości samej lufy liczonej na 51,8 centymetrów. Szybkostrzelność teoretyczne waha się, w zależności od wariatnu, od 610 do 775 strz./min, z kolei prędkość początkowa pocisku to ok. 930-940 m/s. Zasięg efektywnego strzału wynosi ok. 300-500 m.
Karabinek L85 został opracowany w zakładach Royal Small Arms Factory, jako nowa, podstawowa broń palna brytyjskiego piechura, która zastąpiła w linii karabin L1A1 SLR. W stosunku do swego poprzednika była całkowicie nową konstrukcją, która przede wszystkim powstała w tzw. systemie bezkolbowym (bullpup) co pozwoliło na zmniejszenie ogólnych rozmiarów broni oraz zredukowanie podrzutu, tak przy ogniu pojedynczym, jak i automatycznym. Karabinek L85 miał również lepszą prędkość początkową pocisku i o wiele większą szybkostrzelność – tak praktyczną, jak i teoretyczną. Jednocześnie jednak broń nie była wolna od wad, a jej największym problemem okazało się częste zacinanie się – zwłaszcza w warunkach pustynnych, co było sporym problemem w czasie I wojny w Zatoce Perskiej (1990-1991). Problem ten wyeliminowano w dużym stopniu lub całkowicie dopiero w modelach L85A2 oraz L85A3, wprowadzonych do służby w 2000 oraz 2018 roku. Obecnie, pojawia się wiele głosów o możliwie pilnym zastąpieniu karabinków L85 inną bronią o wyraźnie większej niezawodności.
M72 LAW (LAW, czyli skrót od: Light Anti-Armor Weapon) to amerykański, lekki granatnik przeciwpancerny o kalibrze 66 mm, który wszedł do służby na początku lat 60. XX wieku. Długość broni w położeniu bojowym sięga 0,89 metra, przy masie własnej liczonej na 2,5 kilograma. Prędkość początkowa pocisku wystrzelonego z tego granatnika sięga 145 m/s, przy zasięgu skutecznego strzału liczonego na ok. 200 metrów.
M72 LAW został opracowany na potrzeby amerykańskich sił zbrojnych, jako następca pamiętającej lata II wojny światowej, popularnej bazooki. W stosunku do swej poprzedniczki cechował się znacznie mniejszymi rozmiarami oraz zdecydowanie obniżoną masą własną, a tym samym był znacznie bardziej ergonomiczny i łatwiejszy w transporcie. Co więcej, był również bronią bardzo prostą w obsłudze, nie wymagającą długiego i specjalistycznego szkolenia. W stosunku do pierwszych wersji bazooki przebijał również znacznie grubszy pancerz. W toku wieloletniej służby powstały liczne wersje rozwojowe M72 LAW, takie jak chociażby: M72A1, M72A2 czy M72 ILAW, które różniły się od siebie przede wszystkim zastosowanym pociskiem, jego głowicą bojową, a co za tym idzie – zasięgiem skutecznego strzału oraz możliwością penetracji pancerza o różnej grubości. Granatnik M72 LAW był używany nie tylko w siłach zbrojnych USA, ale też takich krajów jak chociażby: Australia, Austria, Belgia, Finlandia, Kanada czy Włochy. Został użyty bojowo między innymi w czasie wojny wietnamskiej (1964/1965-1975).
STEN albo Sten to brytyjski pistolet maszynowy kal. 9 mm z okresu II wojny światowej oraz Zimnej Wojny. Pierwsze prototypy tej broni powstały w 1941 r., a produkcja seryjna rozpoczęła się w tym samym roku i trwała do 1946 roku. W jej toku powstało ponad 4 miliony sztuk tej broni. Masa broni z pełnym magazynkiem to ok. 4,3 kg, a długość całkowita z kolbą to ok. 86 centymetrów. Prędkość początkowa pocisku wystrzelonego z tego pistoletu maszynowego dochodzi do 365 m/s, a szybkostrzelność teoretyczna – do 575 strzałów na minutę. Zasięg tzw. skutecznego strzału nie przekraczał 180-200 metrów.
Pistolet maszynowy (ang. submachine gun) Sten został opracowany na potrzeby British Army w związku z doświadczeniami wyniesionymi z kampanii francuskiej z 1940 roku, a zwłaszcza pod wpływem udanego użycia na polu walki przez wojska niemieckiego pistoletów maszynowych MP40. Sten został opracowany przez Reginalda Sheperda i Harolda Turpina, a za jego produkcję odpowiadały przede wszystkim zakłady Royal Small Arms Factory. Pierwszym produkowanym seryjnie modelem Sten’a był Mark I, ale już w 1942 r. wprowadzono model Mark II o zdecydowanie uproszczonej konstrukcji oraz nową osłoną lufy. Zastosowano również kolbę rurową w kształcie litery „T”. Warto dodać, że pojawiły się również warianty Mark III oraz Mark V. Ten ostatni był dedykowanym wojskom powietrznodesantowym. Warto dodać, że ta prosta i stosunkowo skuteczna broń była na wyposażeniu British Army jeszcze w toku Kryzysu Sueskiego w 1956 roku!
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat