I-15 był japońskim okrętem podwodnym pod którego stępkę położono w 1938 r., wodowano w marcu 1939 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej we wrześniu 1940 roku. Długość okrętu w chwili wodowania wynosiła 108,7 m, szerokość 9,3 m, a wyporność podwodna – 3.600 ton. Prędkość maksymalna I-15 dochodziła na powierzchni do 23,5 węzła. Główne uzbrojenie stanowiło sześć wyrzutni torped kal. 533 mm, a uzbrojenie dodatkowe - pojedyncza armata kal. 140 mm oraz dwie armaty przeciwlotnicze Type 96 kal. 25 mm. Okręt zabierał też na pokład jeden wodnosamolot Yokosuka E14Y.
I-15 był oceanicznym okrętem podwodnym typu B1, który w wielu rozwiązaniach konstrukcyjnych bazował na typie Kaiden, a zwłaszcza podtypie KD6. Różnił się jednak od swych protoplastów rozmiarami, zwłaszcza wypornością podwodną i nawodną, jak również głębokością zanurzenia, która wzrosła do ok. 100 metrów. Okręty typu B1 były też zaopatrzone w wodnosamoloty, przez co posiadały większe możliwości gdy idzie o rozpoznanie morskie, cechowały się również znacznym zasięgiem oraz wysoką prędkością nawodną. Okręt I-15 – pierwszy z typu B1 – w chwili wybuchu II wojny światowej na Pacyfiku brał udział w ataku na amerykańską bazę morską w Pearl Harbor, operując w pobliży wyspy Oahu. Później, w okresie maj-czerwiec 1942 r. operował w rejonie wysp Aleuckich. Wreszcie od października 1942 r. operował w rejonie wysp Salomona, gdzie wspierał japońskie wojska walcząca na Guadalcanal. Okręt został zatopiony w toku tych działań w dniu 10 listopada 1942 r. przez USS Southard.
I-46 był japońskim okrętem podwodnym pod którego stępkę położono w 1942 r., wodowano w czerwcu 1943 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w lutym 1944 roku. Długość okrętu w chwili wodowania wynosiła 108,7 m, szerokość 9,3 m, a wyporność podwodna – ok. 3.600 ton. Prędkość maksymalna I-46 dochodziła na powierzchni do 23,5 węzła. Główne uzbrojenie stanowiło osiem wyrzutni torped kal. 533 mm, a uzbrojenie dodatkowe - pojedyncza armata kal. 140 mm oraz dwie armaty przeciwlotnicze Type 96 kal. 25 mm.
I-46 był oceanicznym okrętem podwodnym typu C (podtyp C2), który stanowił z kolei rozwinięcie okrętów podtypu C1. W swej istocie przy niemal identycznych rozmiarach, oba różniły się nieznacznie wypornością, jak również brakiem na podtypie C2 specjalnych uchwytów do mocowania miniaturowych okrętów podwodnych. Bez wątpienia były to okręty o znacznych rozmiarach, sporym zasięgu pływania, silnym uzbrojeniu torpedowym zdolne zanurzyć się na głębokość do 100 metrów. Okręt I-46 swój bardzo krótki udział w wojnie na Pacyfiku rozpoczął od przydziału do 15. Dywizjonu Okrętów Podwodnych. W październiku 1944 r. okręt zostaje skierowany w rejon Filipinów, gdzie uczestniczy w działaniach przeciwko amerykańskiej flocie inwazyjnej. Najpewniej został utracony w wyniku wypadku lub działania floty amerykańskiej 26 lub 27 października 1944 roku.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
