I-400 był japońskim okrętem podwodnym pod którego stępkę położono w 1943 r., wodowano w styczniu 1944 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w grudniu 1944 roku. Długość okrętu w chwili wodowania wynosiła 122 m, szerokość 12 m, a wyporność w zanurzeniu– 6.560 ton. Prędkość maksymalna I-400 dochodziła na powierzchni do 18,7 węzłów. Główne uzbrojenie w momencie wodowania stanowiło 8 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm, 1 działo 140 mm oraz 4 działka 25 mm. Okręt posiadał także wyposażenie lotnicze w postaci 3 samolotów M6A1 Seiran.
I-400 był jednym z największych okrętów podwodnych zbudowanych w okresie II wojny światowej i zaliczał się do tzw. krążowników podwodnych. Zastosowano na nim gumowe płytki wyciszające jego pracę i działania oraz zdecydowanie utrudniające wykrycie przez sonar. Został także wyposażony w chrapy, co umożliwiało korzystanie z silników spalinowych w zanurzeniu. Kariera bojowa I-400 była bardzo krótka. W maju 1945 roku postanowiono, że zaatakuje śluzy Kanału Panamskiego, ale w czerwcu zmieniono cel na wielkie kotwicowisko US Navy na wyspie Ulithi, które miało zostać zaatakowane w samobójczej misji przez samoloty z I-400. Okręt co prawda wypłynął do realizacji tej misji 26 lipca, ale 16 sierpnia otrzymał wiadomość o zawieszeniu broni i powrocie do najbliższego japońskiego portu. Po zakończeniu wojny I-400 został zajęty przez Amerykanów i poddany starannym badaniom. Po ich przeprowadzeniu został zatopiony w rejonie Hawajów w dniu 4 czerwca 1946 roku.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
