Kriegsmarine to nazwa niemieckiej marynarki wojennej, stosowana w latach 1935-1945, będącej rzecz jasna niezależnym rodzajem sił zbrojnych w stosunku do wojsk lądowych (niem. Heer) oraz lotnictwa (niem. Luftwaffe). Była ona bezpośrednią sukcesorką Reichsmarine z lata 1919-1935, ale w swej tradycji i aspiracjach nawiązywała raczej do Kaiserliche Marine z lat 1871-1918. Co prawda w latach 1935-1939 przeszła stosunkowo intensywną rozbudowę, otrzymując między innymi: 2 pancerniki (krążowniki liniowe) typu Scharnhorst czy 3 ciężkie krążowniki typu Admiral Hipper, jednak w chwili wybuchu II wojny światowej bardzo wyraźnie ustępowała Royal Navy, a nawet w porównaniu z francuską Marine Nationale nie wypadała oszałamiająca. Co więcej, poniosła stosunkowe duże straty w siłach nawodnych w toku kampanii norweskiej w 1940 r., a w maju 1941 r. utraciła swoją „dumę” – pancernik Bismarck, w jego pierwszym i ostatnim rejsie bojowym. Także Plan Z, mający doprowadzić do jej znacznej rozbudowy, a przyjęty w styczniu 1939 r., w znacznym stopniu pozostał jedynie na papierze i nigdy nie wszedł w większej części w życie.
Nie dziwi zatem, że główną siłą ofensywną Kriegsmarine okazały się okręty podwodne (niem. Unterseeboot, w skrócie: U-boot), które toczyły bitwę o Atlantyk z aliantami zachodnimi, przez niemal całą II wojnę światową, ale szczególnie intensywnie w okresie 1940-1943, finalnie sromotnie ją przegrywając. Warto dodać, że główne typy U-bootów to Typ VII oraz Typ IX. Rewolucyjny technicznie Typ XXI co prawda wszedł do służby w 1944 r., ale nie miał większego, operacyjnego wpływu na losy atlantyckiej batalii.
Bitwa o Berlin albo Operacja berlińska (ang. Battle of Berlin) to ostatnia bitwa lądowa z okresu II wojny światowej, która została stoczona w Europie. Jej głównym celem było zajęcia przez Armię Czerwoną stolicy III Rzeszy i tym samym, doprowadzenie do zakończenia działań wojennych. Ta gigantyczna batalia rozpoczęła się 16 kwietnia 1945 r., a zakończyła się 9 maja tego samego roku. Szacuje się, że po stronie niemieckiej wzięło w niej udział ok. 750 tys. żołnierzy, 1,5 tys. czołgów i dział szturmowych oraz ok. 2,2 tys. samolotów. Po stronie radzieckiej walczyło ok. 2,5 mln. żołnierzy, 6,3 tys. czołgów i dział szturmowych oraz ok. 7,5 tys. samolotów. Armia Czerwona skoncentrowała też do tej operacji niebywałą liczbę ok. 42 tys. dział i moździerzy! Początek operacji rozpoczął się od walk o wzgórza Seelow oraz walk pod Halbe. Wojska radzieckie w ciągu kilku dni od rozpoczęcia operacji podeszły do Berlina, rozpoczynając krwawe i ciężkie walki uliczne. Finalnie, bitwa zakończyła się całkowitym zwycięstwem ZSRR, czego symbolami było zarówno samobójstwo Adolfa Hitlera w dniu 30 kwietni 1945 r., jak i zatknięcie radzieckiego sztandaru na Reichstagu. Warto dodać, że spory udział w operacji wzięły również wojska polskie działające w ramach 1. Armii Wojska Polskiego.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat