CADS-N-1 Kashtan (rosyjska nazwa: Kortik) to radziecki, a obecnie rosyjski morski, artyleryjsko-rakietowy system obrony na bardzo krótkich dystansach (ang. CIWS) z okresu Zimnej Wojny i czasów współczesnych. System wszedł do produkcji i służby w 1989 roku i pozostaje w niej nadal. Masa całkowita wersji podstawowej Kashtan wynosi ok. 15,5 tony, a wysokość – od poziomu pokładu – ok. 2,25 metra. W wersji podstawowej uzbrojenie rakietowe stanowi 8 wyrzutni rakiet 9M113K, a uzbrojenie artyleryjskie to dwa, sześciolufowe działka AO-18K (inne oznaczenie: GSZ-630) kal. 30 mm.
System CADS-N-1 Kashtan został opracowany przede wszystkim na użytek marynarski wojennej ZSRR, jako nowy, podstawowy system obrony bezpośredniej dedykowany jednostkom nawodnym wielkości niszczyciela, krążownika i lotniskowca. Można zaryzykować stwierdzenie – nie do końca trafne – że miał on zastąpić albo uzupełnić na jednostkach tej wielkości system AK-630. System CADS-N-1 Kashtan został zaprojektowany do samodzielnego namierzania oraz niszczenia celów na krótkich i bardzo krótkich dystansach, co doprowadziło do jego połączenia w własnym radarem namierzającym cele i kierującym ogniem. Przypomina to, co do zasady działania, system M61 Vulcan Phalanx. Jednocześnie jednak, zastosowanie zarówno broni artyleryjskiej, jak i rakietowej, czynią z systemu CADS-N-1 Kashtan jeden z najskuteczniejszych tego typu systemów na świecie. Obecnie, CADS-N-1 Kashtan jest stosowany we flotach między innymi: Federacji Rosyjskiej, ChRL czy Indii.