Armia Czerwona w latach 20. i – zwłaszcza – latach 30. XX wieku przechodziła gwałtowny rozwój, jeżeli idzie o zwiększanie swoich etatów, jak również o rosnące nasycenie broniami technicznymi, przede wszystkim bronią pancerną. Nadal jednak, podstawowym i liczebnie największym elementem Armii Czerwonej była piechota. Intensywny rozwój ilościowy tego rodzaju broni rozpoczął się już na przełomie lat 1929/1930. W 1939 r., jeszcze przed agresją na Polskę piechota radziecka była uformowana w 173 dywizje (tzw. dywizje strzeleckie), z których większość zgrupowano w 43 korpusach. Warto dodać, że po kampanii wrześniowej 1939 r. liczba ta jeszcze wzrosła. Radziecka dywizja strzelecka w 1941 r. liczyła etatowo trzy pułki strzeleckie (każdy po trzy bataliony), pułk artylerii, po dywizjonie artylerii przeciwpancernej i przeciwlotniczej oraz bataliony rozpoznawczy i łączności. W sumie liczyła ok. 14.500 ludzi. Jednak do 1945 r. etat ten przeszedł znaczne zmiany prowadząc do dywizji liczącej ok. 11.500-12.000 ludzi, złożonej z trzech pułków piechoty, brygady artylerii złożonej z trzech pułków, dywizjonu artylerii samobieżnej oraz wielu jednostek wsparcia, między innymi: broni przeciwpancernej, przeciwlotniczej czy łączności. Zdecydowanie zwiększyło się również nasycenie jednostek piechoty bronią maszynową – na przykład pistoletami maszynowymi PPsZ 41, a później PPsZ 43.
Formalnie Cesarstwo Japonii przystąpiło do II wojny światowej w chwil ataku na Pearl Harbor w dniu 7 grudnia 1941 roku, ale Japonia już od 1937 r. prowadziła zakrojone na szeroką skalę działania zbrojne w Chinach. Pod koniec 1941 roku armia japońska liczyła 51 dywizji, które wraz z licznymi oddziałami wydzielonymi, miały siłę ok. 1,7 miliona ludzi. Ponad połowa tych sił (27 dywizji) stacjonowało w Chinach. Podstawowym rodzajem sił zbrojnych w armii japońskiej była rzecz jasna piechota. Co ciekawe, japońskie dywizje piechoty w 1938 r. przeszły organizację, w której wyniku większość z nich (choć nie wszystkie!) liczyła 3 pułki piechoty, a każdy pułk liczył 3 bataliony piechoty. Na poziomie dywizji do pułków piechoty dochodziły jeszcze pododdziały sztabowe, pułk artylerii, batalion kawalerii, batalion saperski oraz pododdziały transportowe, łączności czy medyczne. Sumarycznie japońska dywizja piechoty (tak zwanego typu B) liczyła etatowo ok. 19.800 ludzi. Warto dodać, że miała ona stosunkowe słabe uzbrojenie przeciwpancerne i przeciwlotnicze, a jej artyleria wspierającą miała najczęściej kaliber 70 albo 75 mm. Rzadko zdarzały się jednostki artylerii uzbrojone w artylerię kalibru powyżej 100 mm. Należy też powiedzieć, że japońskie jednostki piechoty cechowały się bardzo wysokim morale, posuniętym niemal do fanatyzmu, żelazną dyscypliną, ale też (zwłaszcza po 1942 r.) dość wyraźnie ustępowały taktycznie czy siłą ognia swym alianckim przeciwnikom. Nie można też zapomnieć, że japońskie jednostki piechoty, dopuściły się bardzo wielu zbrodni wojennych, noszących znamiona zbrodni przeciwko ludzkości z makabryczną Masakrą Nankińską z przełomu 1937 i 1938 roku na czele.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
