L1A1 SLR był brytyjskim karabinem samopowtarzalnym (ang. Self-Loading Rifle – w skrócie SLR) o kalibrze 7,62 mm, który wszedł do służby w British Army w 1954 roku. Długość całkowita broni wynosiła 114,3 cm, a długość samej lufy – 55,4 centymetra. Masa karabinu bez magazynka to 4,34 kilograma. Szybkostrzelność teoretyczna sięgała 675 strz./min. Z kolei zasięg efektywnego strzału dochodził do 800 m. Prędkość początkowa pocisku wystrzelonego z tej broni sięgała ok. 820 m/s.
L1A1 SLR był produkowany przez zakłady Royal Small Arms Factory, jako podstawowy karabin piechoty British Army. Co ciekawe, już w 1951 r. armia brytyjska zaakceptowała do służby nową broń samopowtarzalną (karabin szturmowy Enfield EM-2), ale nie wprowadziła go na szerszą skalę w związku z dążeniem do standaryzacji broni strzeleckiej w ramach NATO. Jako, że Enfield EM-2 okazał się całkowicie nieadekwatny do nowej standardowej amunicji NATO, decydenci w British Army podjęli decyzję o zakupie licencji udanego, belgijskiego karabiny FN FAL i rozpoczęciu jego produkcji na terenie Wielkiej Brytanii. Jednocześnie FN FAL, noszący już oznaczenie L1A1, został dostosowany do miar brytyjskich (cale zamiast centymetrów), jak również wprowadzono w nim wiele pomniejszych modernizacji. Karabin L1A1 SLR wszedł również do służby w siłach zbrojnych Australii oraz Kanady. W British Army pozostawał w linii do 1985 r., kiedy zaczął być zastępowany przez karabin szturmowy L85 kal. 5,56 mm.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
