AJM Models D-044 LCM

LCM (3) (pełna angielska nazwa: Landing Craft Mechanized 3) to amerykańska barka desantowa z okresu II wojny światowej oraz okresu powojennego. Barki tego typu były budowane na masową skalę w latach 1942-1945. Szacuje się, że powstało wówczas ponad 8.500 barek tego typu. Całkowita długość LCM (3)  wynosiła 15,2 m, przy szerokości 4,3 metra. Pusta barka ważyła ok. 23 ton, a prędkość maksymalna załadowanej barki nie przekraczała 8 węzłów. Najczęściej na uzbrojenie pokładowe składały się dwa karabiny maszynowe Browning kal. 7,62 mm. LCM (3) została zaprojektowana przez amerykańskiego przedsiębiorcę i konstruktora Andrew Higgins’a w oparciu o inną barkę desantową jego projektu – LCVP. W odróżnieniu od swej poprzedniczki nowa barka była dłuższa i szersza, ale w ogólnym zarysie była wyraźnie na niej wzorowana. Głównym zadaniem LCM (3) był transport do brzegu pojedynczego czołu (np. M4 Sherman) o masie do ok. 29-30 ton. Barka mogła też przewozić 60 żołnierzy w pełnym ekwipunku lub 27 ton zaopatrzenia. Jednostki tego typu były stosowane na szeroką skalę w toku operacji desantowych w Europie i na Dalekim Wschodzie.

LCM 3 to aliancka barka desantowa z okresu II wojny światowej. Powstały jej dwie wersje: BUREAU oraz Higgins. Pierwsza z nich mogła przenosić 54t ładunku. Natomiast druga była zdolna przenieść czołg M4 albo 60 żołnierzy lub 27t ładunku.