Od chwili upadku królestwa i powstania Republiki Rzymskiej w 509 r. pne, armia rzymska miała charakter poborowy, a obowiązkiem obywatela była służba w legionach i stawianie się na comitia tributa. Wraz z reformami Mariusza z przełomu II/I w. pne. armia rzymska zyskała charakter de facto zawodowy, a do jej szeregów rekrutowano ochotników będących obywatelami rzymskimi. A tymi byli przede wszystkim mieszkańcy Italii, a także wielu miast w prowincjach. Z czasem, w okresie pryncypatu (od 31 lub 27 r. pne do 284 r. ne.) obywatelstwo rozszerzano na coraz większą liczbę ludności mieszkającej w prowincjach.
W I i II w. ne., każdy przyszły legionista, będący jeszcze rekrutem był wprowadzany do armii przez jej specjalnego wysłannika. Po przybyciu do obozu swego legionu, ów rekrut składał przysięgę i otrzymywał przydział do jednej z centurii. Przechodził również bardzo intensywne szkolenie wojskowe, obejmujące zarówno przemarsze (raz w miesiącu żołnierze pokonywali 30 km w pełnym ekwipunku – połowę dystansu maszerowali, a połowę musieli przebiec), budowę obozu, jazdę konną, pływanie, jak i przede wszystkim ćwiczenia z bronią.
Można przyjąć, że legionista rzymski zwłaszcza w I w., ale też w II w. ne. był zapewne najlepiej i najwszechstronniej wyszkolonym żołnierzem w Europie, który miał nad swoimi potencjalnymi przeciwnikami także nie małą przewagę w uzbrojeniu. Służba trwała wówczas 20 lat, a legionista otrzymywał 3-krotnie większy żołd od żołnierzy z wojsk pomocniczych (tzw. auxilia). Teoretycznie, do II w. ne. legionista nie mógł się żenić, ale zakaz ten często obchodzono, a przełożeni przymykali oczy na małżeństwa swoich podkomendnych.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat