Liore-Olivier LeO 451 to francuski, dwusilnikowy samolot bombowy o konstrukcji metalowej w układzie dolnopłata z początkowego okresu II wojny światowej. Pierwszy seryjny samolot LeO 451 został ukończony jesienią 1938 roku i wystawiony w salonie lotniczym w Paryżu. Oblatano go w marcu 1939 roku choć produkcja trwała już na dobre w zakładach w Clichy i Levellois, a końcowy montaż wykonywały zakłady w Villacoublay. W związku z zagrożeniem wybuchem wojny w lotnictwo wojskowe zamówiło w lutym 1939 roku 100 maszyn. W marcu zamówienie to wzrosło o kolejne 502 szt. Zamówienie na 20 szt. złożyła też Grecja, lecz z powodu wojny żaden nie dotarł do odbiorcy. Z powodu nieregularności dostaw silników składano zamówienia na samoloty różnych wersji z silnikami angielskimi czy amerykańskimi. Na początku 1940 roku lotnictwo francuskie zamówiło jeszcze 150 maszyn, a trochę później kolejne 358 lecz w wersji LeO 458. W trakcie całej produkcji samolot podlegał ciągłym modyfikacjom. Seryjny egzemplarz posiadał 14-cylindrowe silniki Gnome Rhone 14N 38/39, chłodzone powietrzem w układzie podwójnej gwiazdy i o mocy 1155 KM. Ogonowe stateczniki pionowe były bardziej obłe w stosunku do prototypu. Jego uzbrojenie składało się ze stałego kaemu 7,5 mm MAC wz.34 w spodniej części kadłuba po prawej stronie i obsługiwanego przez bombardiera-nawigatora. Taki sam kaem znajdował się również w dolnej części kadłuba z przodu w wysuwanym stanowisku. Z tyłu kadłuba na górze zainstalowano działko 20 mm Hispano Suiza 404 z bębnowymi zasobnikami na 60 naboi. W późniejszych seriach działko 20 mm uzupełniały 2 sprzężone kaemy 7,5 mm. Komora bombowa mieściła 5 bomb po 200 kg, a zasobniki w skrzydłach 2 bomby po 500 kg. Samolot posiadał również pilota automatycznego typu Smith-Jaeger. Pierwsze samoloty dotarły do jednostek dopiero w lipcu 1939 roku, a w momencie wybuchu wojny lotnictwo posiadało ich zaledwie 10! Przyczyną tak powolnego dostarczania samolotów do odbiorcy były braki różnych podzespołów (śmigła, silniki, uzbrojenie) dostarczanych do fabryki przez małych wytwórców i przyczyniało się to do ogólnego bałaganu. Poza tym brakowało czasu na odpowiednie szkolenie pilotów i przekonanie ich do nowej maszyny. Do końca działań wojennych w 1940 roku zdążono wyprodukować 452 samoloty. Po kapitulacji za zgodą Niemców produkcje wznowiono już z pewnymi zmianami dotyczącymi stateczników pionowych i uzbrojenia. Jako standard wprowadzono też specjalne zasobniki pozwalające bombardować z lotu ślizgowego. Po wprowadzeniu tych zmian w sierpniu 1941 roku zlecono budowę 225 dalszych samolotów i do listopada 1942 roku wyprodukowano ich 102 sztuki. Po wojnie samoloty te wykorzystywano w różnych celach: jako latające laboratoria, do prób rakietowych i bezzałogowych. Ostatnie samoloty tego typu latały jeszcze w 1957 roku. Dane techniczne: długość: 17,17m, rozpiętość skrzydeł: 22,52m, wysokość: 5,24m, prędkość maksymalna: 495km/h, zasięg maksymalny: 2900km, pułap maksymalny 9000m.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
