Karabin M16 powstał w biurze projektowym kalifornijskiej firmy Armalite. Opracowano go według założeń taktyczno-technicznych dla nowego karabinu, wydanych przez amerykański Komitet Piechoty (Infantry Board), który miałby zastąpić wysłużone i przestarzałe karabiny M14. Głównym konstruktorem broni był Eugenie Stoner, który nową konstrukcję oparł o swoje wcześniejsze dzieło, karabin AR-10. Główną zmianą było zastosowanie innego kalibru, który z 7,62mm zmniejszono do 5,56mm. Zastosowany nabój od początku budził wątpliwości, dziś niemal powszechnie uważa się, że nie był on trafny, a nowy wówczas karabin powinien strzelać nabojami kalibru 6,6mm. Po przeprowadzeniu modernizacji broni, wskutek czego powstała wersja M16A2, zmieniono, między innymi, skok gwintu w lufie, co pozwoliło na wykorzystywanie belgijskiego naboju kalibru 5,56 mm, zdecydowanie lepszego balistycznie od wcześniej używanego naboju tego samego kalibru produkcji USA. Pierwsze dziesięć egzemplarzy trafiło do prób 31 marca 1958 roku. Próby poligonowe, prowadzone w dwóch ośrodkach (Aberdeen Proving Ground - warunki normalne; Fort Greely - warunki arktyczne) okazały się pomyślne, wobec czego Komitet zalecił wprowadzenie karabinu M16 do uzbrojenia wojsk armii USA. Po wprowadzeniu koniecznych poprawek w styczniu 1959 roku, w firmie Colt Patent Firearms Company, która nabyła prawa licencyjne od Armalite, rozpoczęto produkcję seryjną. Dostawy dla wojska rozpoczęto w 1961 roku. Początkowo armia otrzymała 85000 sztuk, natomiast US Air Force 8500. W tym samym czasie zmieniono oznaczenie firmowe z AR-15 na M16. W roku 1967 prawa patentowe od firmy Colt odkupił rząd amerykański. Wersję M16A2 wprowadzono do uzbrojenia w roku 1984. Karabin działa na zasadzie wykorzystania energii gazów prochowych, odprowadzanych z przewodu lufy. Gazy odprowadzane są bezpośrednio do suwadła za pomocą cienkiej rurki. Ryglowanie jest wykonywane za pomocą zamka obrotowego, którego rygle wchodzą w gniazdo oporowe komory ryglowej, nakręconej na lufę broni. Do zasilania wykorzystywane są wymienne magazynki pudełkowe, o pojemności 20 lub 30 nabojów, rozmieszczonych dwurzędowo. Wyciąg łusek i ich wyrzutnik znajdują się w zamku. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, z kurkiem zakrytym. Mechanizm spustowy umożliwia prowadzenie ognia pojedynczego i seryjnego. Celownik przeziernikowy, dwu-nastawowy: 0-300 m i 300-500 m. Na lufie broni można zamontować bagnet-nóż M7 lub urządzenie do strzelania ślepą amunicją. Pod lufą można podwiesić granatnik podwieszany "M203". Kaliber: 5.56mm. Odległość strzału maksymalnego:3,600 metrów. Maksymalny zasięg skuteczny: cel powierzchniowy: 800 metrów; cel punktowy: 550 metrów. Prędkość wylotowa pocisku: 853 m/s. Szybkostrzelność teoretyczna: 800 pocisków na minutę. Pojemność magazynka: 20 i 30 nabojów.
3_edu635012_instruction_sheet.pdf
