Dodge WC-55 (inne oznaczenie: Gun Motor Carriage M6) to de facto amerykańskie, lekkie samobieżne działo przeciwpancerne z okresu II wojny światowej. Pierwsze, prototypowe egzemplarze tego pojazdu pojawiły się w 1941 r., a produkcja seryjna trwała tylko w roku 1942. W jej toku powstało ok. 5.400 wozów tego typu. Napęd zapewniał pojedynczy silnik Dodge T-214 mocy 92 KM. Długość samochodu wynosiła 4,52 m, przy szerokości 2,24 metra. Uzbrojenie składało się z pojedynczej armaty przeciwpancernej M3A1 kal. 37 mm.
Dodge WC-55 został opracowany w celu zwiększenia mobilności amerykańskiej broni przeciwpancernej i był – w teorii – przeznaczony do niszczenia nieprzyjacielskich czołgów oraz wspierania w natarciu własnej piechoty ogniem bezpośrednim. W celu skrócenia prac badawczo-rozwojowych postanowiono wykorzystać samochód Dodge WC-52, który został specjalnie dostosowany do montażu armaty M3A1. O ile sam samochód nieźle radził sobie w terenie, nawet pomimo zamontowania działa, to jednak założenia teoretyczne wykorzystania WC-55 okazały się całkowicie błędne. Wóz okazał się bowiem wyposażony w zdecydowanie za słabą armatę przeciwpancerną, a jego załoga była pozbawiona niemal jakiejkolwiek pancernej osłony. Z tego powodu, WC-55 był wykorzystywany w ograniczony sposób przez US Army w latach 1942-1945, na przykład: w toku kampanii we Włoszech (1943-1945) walk w Normandii (1944) czy w toku wojny na Pacyfiku (1942-1944). Warto dodać, że już w 1943 r. wiele pojazdów tego typu zostało z powrotem przerobionych do standardu WC-52. Pojazdy WC-55 były też wykorzystywane przez Siły Wolnych Francuzów.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
