MR.PAINT MRP-303 Colore 2 – Verde Oliva Scuro – 1941 (Italian AF 1916-43)

Włoskie Królewskie Siły Powietrzne (Regia Aeronautica Italiana) były nazwą sił powietrznych Królestwa Włoch. Powstały jako służba niezależna od Królewskiej Armii Włoskiej od 1923 do 1946 roku. W 1946 roku zniesiono monarchię, a Królestwo Włoch stało się Republiką Włoską, w związku z czym nazwa sił powietrznych zmieniła się na Aeronautica Militare. W lipcu 1939 roku Regia Aeronautica była postrzegana jako wspaniała armia lotnicza, posiadająca nie mniej niż 33 rekordy świata, czyli więcej niż Niemcy, Francja, Stany Zjednoczone Związek Radziecki, Japonia , Wielka Brytania i Czechosłowacja. W momencie rozpoczęcia II wojny światowej w 1939 roku Włochy dysponowały siłą 3296 maszyn. Choć liczbowo wciąż były siłą, z którą należało się liczyć, to na przeszkodzie stał lokalny przemysł lotniczy, który stosował przestarzałe metody produkcji. W rzeczywistości tylko 2000 samolotów nadawało się do działań, z czego tylko 166 było nowoczesnymi myśliwcami (89 Fiatów G.50 Freccias i 77 Macchi MC.200), oba wolniejsze od potencjalnych przeciwników jak Hawker Hurricane, Supermarine Spitfire i Dewoitine D.520. Regia Aeronautica nie dysponowała jednak myśliwcami dalekiego zasięgu ani nocnymi. Pomoc techniczna udzielona przez niemieckiego sojusznika niewiele poprawiła sytuację. W 1941 roku, mnogość wariantów kolorystycznych używanych powszechnie przez Regia Aeronautica doprowadziła do wydania kolejnej dyrektywy standaryzującej prostszy zestaw kolorów i schematów kamuflażu dla samolotów bojowych, tzw. kolorów Tavola 10. Kolory zostały znormalizowane poprzez dystrybucję żetonów referencyjnych do odpowiednich dostawców farb.  Rozkaz nakazywał, aby wszystkie kolory kamuflażu były matowe, a linia oddzielająca górną i dolną powierzchnię miała miękkie krawędzie. Nowe kolory to: Nocciola Chiaro, Verde Oliva Scuro, Grigio Azzurro Chiaro. W nowym standardowym kamuflażu górne powierzchnie były w kolorze Verde Oliva Scuro 2 z niewielkimi plamami Nocciola Chiaro dla teatru północnoafrykańskiego. Samoloty bazujące w Europie były wykończone w tzw. schemacie "Continential" w jednym kolorze Verde Olive Scuro 2. Dyrektywa przewidywała zaprzestanie stosowania wszystkich starych jasnych kolorów, a mianowicie jasnych żółci i jasnych zieleni, jak również stosowania odcieni Marrone Mimetico i Bruno Mimetico. Rozkaz z 1941 roku przewidywał również, że wszystkie pozostałe zapasy starych kolorów muszą zostać całkowicie zużyte, zarówno na liniach produkcyjnych, jak i w warsztatach naprawczych, co gwarantowało, że kolory te będą widoczne jeszcze przez jakiś czas po 1941 roku. Sytuacja ta trwała aż do zawieszenia broni, z wyjątkiem kolejnej dyrektywy wydanej w 1942 roku, która odwracała schemat Teatru Afrykańskiego, teraz całościowo Nocciola Chiaro 4 górne powierzchnie z "małymi cętkami" Verde Oliva Scuro 2