Eureka XXL E-004 Metal Ammo Boxes for 7.5 cm Kw.K.37/Stu.K.37 L/24

Armata 7,5 cm KwK 37 L/24 to niemiecka, krótkolufowa armata czołgowa kal. 75 mm z okresu II wojny światowej. Armata została zaprojektowana przede wszystkim do wspierania własnej piechoty, a nie jako armata przeciwpancerna. Z tego względu jej możliwości niszczenia nieprzyjacielskich pojazdów opancerzonych były wysoce ograniczone. Armata ta była stosowana na czołgach Pz.Kpfw. IV do wersji F oraz Pz.Kpfw. III Ausf. N, jak również na działach pancernych Sturmgeschütz (StuG) III wczesnych wersji. Zastosowano ją również na niektórych modelach wozu Sd.Kfz. 233 oraz Sd.Kfz. 234/3. W armacie tej stosowano kilka rodzajów amunicji. Pierwszym z nich był Panzergranate (PzGr.) 39/1 który był pociskiem typu APCBC (ang. Armour Piercing, Capped, with Ballistic Cap - High Explosive), czyli był przeciwpancernym pociskiem rdzeniowym z czepcem balistycznym. Prędkość początkowa dochodziła do jedynie 385 m/s. Taki pocisk mógł dokonać penetracji płyty pancernej o nachyleniu 30 stopni o grubości 46 mm na dystansie 1000 metrów, o grubości 42 mm na dystansie 1500 metrów oraz 38 mm na dystansie 2000 metrów. Bardzo podobnym nabojem był PzGr. 39/2, który miał nieco lepsze możliwości penetracji przy strzelaniu na dystansie 1000 i 1500 metrów. Stosowano także pociski Granate (Gr.) 38 w wersjach HI, HI/A, HI/B oraz HI/C. Prędkość początkowa obu tych pocisków dochodziła do 450 m/s. Ostatnia z wersji (HI/c) mogła dokonać penetracji pancerza o grubości 115 mm nachylonego pod kątem 30 stopni na dystansie 1500-2000 metrów. W armacie KwK 37 stosowano również pociski Sprenggranate 34 (Sprgr.34).