CMK K4091 MiG-21 silnik ACA

Tumański R-25 (ang. Tumansky R-25) to radziecki, lotniczy silnik turboodrzutowy z okresu Zimnej Wojny. Jego pierwszy udany rozruch miał miejsce w 1971 roku. Silnik ten został zaprojektowany przez zespół, któremu liderował Siergiej Aleksiejewicz Gawriłow, natomiast za produkcję odpowiadały zakłady UMPO oraz Tumański. W sumie powstało ok. 3200 silników tego typu. W wersji R-25-300 silnik ten miał 4,615 m długości, przy maksymalnej średnicy rzędu 1,19 metra. Masa „suchego” silnika  tego typu nie przekraczała 1212 kilogramów. Silnik w tej wersji był w stanie wygenerować ciąg rzędu 55 kN, a z dopalaczem – do 68,5 kN. Prezentowany silnik został opracowany, jako nowa jednostka napędowa dla najnowszych wersji samolotu MiG-21, a przy pracach nad nim oparto się przede wszystkim na doświadczeniach i rozwiązaniach technicznych znanych z silnika Tumański R-11. Jednocześnie jednak wprowadzono bardzo wiele zmian. Przede wszystkim zastosowano całkowicie nową sprężarkę, nowy dopalacza, dokonano ingerencji w konstrukcję turbiny, jak również na znacznie większą skalę wykorzystano tytan. W silniku zastosowano również tzw. tryb alarmowy pozwalający na kilkadziesiąt sekund osiągnąć ciąg rzędu 96,8 kN, kosztem dramatycznego spadku żywotności silnika, który po takiej operacji wymagał przeglądu generalnego. Różne wersje tego silnika były stosowane na takich samolotach jak chociażby: MiG-21bis czy Su-15bis. Silnik był również budowany licencyjnie w Indiach.