W toku II wojny światowej niemieckie jednostki saperów (niem. Pioniere) były przydzielane w sile batalionu do każdej dywizji piechoty, pancernej, górskiej, grenadierów czy grenadierów pancernych. U schyłku wojny starano się je również przydzielać do dywizji Volkssturmu. Etatowo batalion saperów składał się między innymi ze sztabu, dwóch kompanii saperów, kompanii saperów zmotoryzowanych czy zmotoryzowanej kolumny mostowej. Warto dodać, że jednostki saperów (pionierów) w Wehrmachcie, ale też w Waffen SS były obficie wyposażone w broń maszynową oraz inne bronie wsparcie, a żołnierze w nich służący posiadali dobre, a często bardzo dobre, wyszkolenie. Poza wykonywaniem typowych zadań inżynieryjno-saperskich, były też postrzegane jako jednostki szturmowe (niem. Sturmpioniere) przeznaczone do ataku na silnie umocnione obiekty i stałe punkty oporu. Warto dodać, że jednostki Sturmpioniere bardzo często współpracowały z innymi rodzajami sił zbrojnych na zwykłej piechocie poczynając, a na lotnictwie kończąc.
Bitwa na łuku kurskim (niemiecki kryptonim: operacja Zitadelle) jest powszechnie uznawana – nie do końca trafnie - za największe starcie pancerne w II wojnie światowej oraz za największą bitwę pancerną na froncie wschodnim. Doszło do niej, po niemieckiej klęsce pod Stalingradem z lutego 1943 r., ale również po udanej, niemieckiej kontrofensywie pod Charkowem z marca tego samego roku. Strona niemiecka, przystępując do bitwy liczyła na pełne zdobycie inicjatywy strategicznej, na zadanie stronie sowieckiej możliwie jak największych strat, jak również na zniszczenie w zarodku – spodziewanej na lato 1943 r. – radzieckiej ofensywy. Armia Czerwona przyjęła postawę defensywną, starając się w początkowej fazie operacji wykrwawić nacierających Niemców, a później przejść do kontrofensywy. Bitwa na łuku kurskim rozpoczęła się 5 lipca 1943 r., a wraz z sowieckimi operacjami orłowską oraz biełgorodzką trwała do 23 sierpnia tego samego roku. W jej toku, pomimo zaangażowana przez wojska niemieckie znacznych sił oraz najnowszych czołgów Tygrys i Pantera oraz niszczycieli czołgów Ferdynand, wiktorię odnieśli Sowieci, którzy świetnie przygotowali się do tej batalii, a pomimo poniesienia ogromnych strat – byli w stanie przejść do kontrofensywy. Bitwa na łuku kurskim okazała się jednym z punktów zwrotnych w II wojnie światowej. Szacuje się, że w jej wyniku (od 5 lipca do 23 sierpnia) wojska niemieckie straciły ok. 240.000 żołnierzy – zabitych, rannych i wziętych do niewoli, ok. 1300 czołgów oraz ok. 1000 samolotów. Straty Armii Czerwonej były bez wątpienia większe.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
