Bolkoburg był niemiecką bazą okrętów podwodnych z okresu II wojny światowej. Jednostka została zwodowana w 1940 roku. Długość okrętu – w chwili wodowania - wynosiła 94,5 m, a szerokość 13,5 m, przy zanurzeniu – 4,9 metra. Prędkość maksymalna dochodziła do 14 węzłów, a załoga składała się najczęściej z 57-60 ludzi. Okręt Bolkoburg był pierwotnie budowany dla polskiego armatora jako statek pasażersko-transportowy „Warszawa”. Wykonawcą jednostki była holenderska stocznia J. Smit De Noord w Ablasserdam. Projektantem jednostki był polski inżynier morski, późniejszy profesor, Witold J. Urbanowicz. W 1940 r. niemal ukończona „Warszawa” została zagarnięta przez wojska niemieckie, a już w maju 1941 r. przekazana Kriegsmarine, jako okręt-bazę U-bootów z 24. i 25. Flotylli okrętów podwodnych. W lutym 1942 r. jednostka przeszła niewielką modernizację. Warto dodać, że w sierpniu 1943 r., w czasie manewrów w Zatoce Gdańskiej, Bolkoburg zderzył się z U-670 w wyniku czego U-boot zatonął stając się grobem dla 21 załogantów. Pod koniec 1944 r. pomagał w ewakuacji niemieckiej ludności cywilnej z Prus Wschodnich. Jednostka została zatopiona w maju 1945 roku w wyniku alianckich bombardowań Po II wojnie światowej, statek został przyznany Polsce w ramach reparacji wojennych, ale prace nad jego wydobyciem rozpoczęto dopiero w 1949 roku. Jednostka, po wydobyciu z dna morskiego, została jednak w latach 50. XX wieku pocięta na złom.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
Z32 był niemieckim niszczycielem pod którego stępkę położono w 1940 r., a wodowano w sierpniu 1941 roku. Niszczyciel wszedł do służby linowej w niemieckiej marynarce wojennej (niem. Kriegsmarine) we wrześniu 1942 roku. Długość okrętu wynosiła 127 m, szerokość 12 m, a wyporność pełna – 3.600 ton. Prędkość maksymalna niszczyciela Z32 wynosiła aż 38,5 węzła! Uzbrojenie główne w chwili wodowania stanowiło 5 dział kal. 150 mm w jednej podwójnej i trzech pojedynczych wieżach, a uzbrojenie dodatkowe to: 4 działka kal. 37 mm, 9 działek kal. 20 mm oraz 8 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm i miny.
Z32 był dziesiątym okrętem typu Narwik lub typu 1936A, ale drugim podtypu Mob. Niszczyciele tego typu były rozwinięciem niszczycieli Typu 1936. Główne zmiany poszły w stronę wzmocnienia uzbrojenia i wymiany artylerii głównej z armat kal. 127 mm na armaty kal. 150 mm. Nieznacznie również poprawiono dzielność morską oraz minimalnie wydłużono zasięg pływania. W efekcie powstała seria wielkich niszczycieli, która mogła w sprzyjających warunkach stoczyć bój z alianckimi krążownikami lekkimi czy francuskimi wielkimi niszczycielami. Podtyp Mob posiadał natomiast wzmocnione uzbrojenie przeciwlotnicze. Kariera bojowa niszczyciela Z32 rozpoczęła się w marcu 1943 r. kiedy został przebazowany na wybrzeże francuskie (do portu w Bordeaux) w ramach operacji Karin. Krótko później współpracował z jednostkami marynarki włoskiej na Zatoce Biskajskiej. W grudniu 1943 wziął na tym akwenie udział w boju z siłami brytyjskim (tzw. Bitwa w Zatoce Biskajskiej) – przegranej dla Kriegsmarine. W chwili lądowania aliantów w Normandii 6 czerwca 1944 roku został skierowany do walki z flotą inwazyjną. Został zatopiony przez Brytyjczyków 9 czerwca tego samego roku.
