Nieuport 11 to francuski, dwupłatowy samolot myśliwski o konstrukcji mieszanej z okresu I wojny światowej. Przód kadłuba wykonany był z rur stalowych, a tył z drewna w postaci kratownicy krytej płótnem. Płaty: górny dwudźwigarowy, dolny jednodźwigarowy z lekkim wzniosem, kryte płótnem. Słupki w komorze płatów w kształcie litery V, drewniane. Usterzenie z rurek stalowych, kryte płótnem. Brak statecznika pionowego, jedynie pływający ster kierunku. Oblot prototypu miał miejsce w 1915 roku, a rok później maszyna weszła do służby liniowej. Nieuport 11 był mały, bardzo zwrotny i całkiem szybki. Jako napęd służył silnik Le Rhone 9C o mocy 80KM. Samolot miał też bardzo dobre własności lotne. A ponieważ był pomniejszoną wersją Nieuport 10, zyskał pieszczotliwy przydomek Bebe (fr. dzieciak). Po raz pierwszy został użyty 5 stycznia 1916 roku, a już w lutym było ich na froncie 90 sztuk. W zasadzie to dzięki niemu udało się przełamać "bicz Fokkerów E", pomimo, że samoloty te nie posiadały jeszcze synchronizatorów. Problem ten rozwiązano dość prosto: umieszczono karabin na górnym płacie, tak, by strzelał ponad kręgiem śmigła. Dla pilota było to strasznie niewygodne, gdyż karabin Lewis, w który to był Nieuport 11 wyposażony, posiadał zaledwie 47 naboi (później 96) w magazynku. Jedynym sposobem jego wymiany było wstać w kabinie i trzymając nogami wolant zmienić bęben amunicyjny. W późniejszym okresie karabiny zaczęto mocować na "szynie Fostera", która umożliwiała ściągnięcie ich do kabiny. Z pomysłu tego chętnie korzystał brytyjski as Albert Ball. Podlatywał on do samolotu wroga od doły i kierując przy pomocy szyny niemal pionowo w górę karabin, oddawał serię w bezbronny brzuch przeciwnika, będąc przez niego całkowicie zasłoniętym. W drugiej połowie 1916 roku zaczęto montować do Nieuporta 11 mocniejszy, 110 konny silnik Le Rhone. Wersję tą oznaczano jako Nieuport 16. Ten model nie różnił się niczym innym od Nieuport 11. Z uwagi na większą masę silnika, Nieuport 16 stracił trochę na własnościach lotnych. Postanowiono więc zwiększyć dla poprawy sytuacji nieco powierzchnię nośną. Dane techniczne (wersja Nieuport 11): długość: 5,8m, rozpiętość skrzydeł: 7,55m, wysokość: 2,4m, prędkość maksymalna: 156km/h, prędkość wznoszenia: 3,3m/s, zasięg maksymalny: 330km, pułap maksymalny 4600m, uzbrojenie: stałe- 1 karabin maszynowy Lewis lub Hotchkiss. Nieuport 11 to francuski, dwupłatowy samolot myśliwski o konstrukcji mieszanej z okresu I wojny światowej. Przód kadłuba wykonany był z rur stalowych, a tył z drewna w postaci kratownicy krytej płótnem. Płaty: górny dwudźwigarowy, dolny jednodźwigarowy z lekkim wzniosem, kryte płótnem. Słupki w komorze płatów w kształcie litery V, drewniane. Usterzenie z rurek stalowych, kryte płótnem. Brak statecznika pionowego, jedynie pływający ster kierunku. Oblot prototypu miał miejsce w 1915 roku, a rok później maszyna weszła do służby liniowej. Nieuport 11 był mały, bardzo zwrotny i całkiem szybki. Jako napęd służył silnik Le Rhone 9C o mocy 80KM. Samolot miał też bardzo dobre własności lotne. A ponieważ był pomniejszoną wersją Nieuport 10, zyskał pieszczotliwy przydomek Bebe (fr. dzieciak). Po raz pierwszy został użyty 5 stycznia 1916 roku, a już w lutym było ich na froncie 90 sztuk. W zasadzie to dzięki niemu udało się przełamać "bicz Fokkerów E", pomimo, że samoloty te nie posiadały jeszcze synchronizatorów. Problem ten rozwiązano dość prosto: umieszczono karabin na górnym płacie, tak, by strzelał ponad kręgiem śmigła. Dla pilota było to strasznie niewygodne, gdyż karabin Lewis, w który to był Nieuport 11 wyposażony, posiadał zaledwie 47 naboi (później 96) w magazynku. Jedynym sposobem jego wymiany było wstać w kabinie i trzymając nogami wolant zmienić bęben amunicyjny. W późniejszym okresie karabiny zaczęto mocować na "szynie Fostera", która umożliwiała ściągnięcie ich do kabiny. Z pomysłu tego chętnie korzystał brytyjski as Albert Ball. Podlatywał on do samolotu wroga od doły i kierując przy pomocy szyny niemal pionowo w górę karabin, oddawał serię w bezbronny brzuch przeciwnika, będąc przez niego całkowicie zasłoniętym. W drugiej połowie 1916 roku zaczęto montować do Nieuporta 11 mocniejszy, 110 konny silnik Le Rhone. Wersję tą oznaczano jako Nieuport 16. Ten model nie różnił się niczym innym od Nieuport 11. Z uwagi na większą masę silnika, Nieuport 16 stracił trochę na własnościach lotnych. Postanowiono więc zwiększyć dla poprawy sytuacji nieco powierzchnię nośną. Dane techniczne (wersja Nieuport 11): długość: 5,8m, rozpiętość skrzydeł: 7,55m, wysokość: 2,4m, prędkość maksymalna: 156km/h, prędkość wznoszenia: 3,3m/s, zasięg maksymalny: 330km, pułap maksymalny 4600m, uzbrojenie: stałe- 1 karabin maszynowy Lewis lub Hotchkiss.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat