Hiryu (jap. Lecący Smok) był japońskim lotniskowcem pod którego stępkę położono w 1936 r., wodowano w listopadzie 1937 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w lipcu 1939 roku. Długość okrętu wynosiła 227,4 m, szerokość 22,3 m, a wyporność pełna – 21.900 ton. Prędkość maksymalna lotniskowca Hiryu oscylowała wokół 33-34 węzłów, a jego główne uzbrojenie stanowiły 73 samoloty pokładowe.
Liczne rozwiązania konstrukcyjne na Hiryu były efektem doświadczeń zebranych prze Japończyków w toku eksploatacji innych lotniskowców – przede wszystkim Hosho, Kaga i Akagi. W ich wyniku już w toku projektowania położono spory nacisk na prędkość maksymalną nowego lotniskowca oraz jego możliwie jak największą siłę uderzeniową, wyrażoną dużą liczbą samolotów pokładowych. Drugorzędnie natomiast potraktowano opancerzenie okrętu, które było całkowicie nieadekwatne do osłony okrętu przed atakiem lotniczym. Równolegle z Hiryu była budowana jego siostrzana jednostka – Soryu – jednak oba okręty dość znacznie się od siebie różniły, np. lokalizacją nadbudówki. W toku II wojny światowej Hiryu brał udział w ataku na Pearl Harbor w grudniu 1941 roku, a na początku 1942 roku jego samoloty pokładowe wzięły udział w nalocie na Port Darwin w Australii. W kwietniu tego roku Hiryu wziął również udział w słynnym rajdzie floty japońskiej na Ocean Indyjski. Wziął także udział w bitwie o Midway (czerwiec 1942 r.) gdzie został zatopiony przez amerykańskie samoloty pokładowe, wraz ze swoim dowódcą – kontradmirałem Yamaguchi
Kaga był japońskim lotniskowcem pod którego stępkę położono w 1920 r., wodowano w listopadzie 1921 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w marcu 1928 roku. Długość okrętu wynosiła 248,6 m, szerokość 32,5 m, a wyporność pełna – 38.200 ton. Prędkość maksymalna lotniskowca Kaga oscylowała wokół 27-28 węzłów, w jego główne uzbrojenie stanowiło 90 samolotów pokładowych.
Pierwotnie Kaga był budowany jako okręt liniowy w ramach programu rozbudowy floty „8+8”, jednak w związku ze zobowiązaniami międzynarodowymi rządu w Tokio prace przerwano, a kadłub miał zostać zezłomowany. Finalnie jednak, w 1923 roku postanowiono na zwodowanym już kadłubie zbudować lotniskowiec co też faktycznie miało miejsce. W chwili wejścia do służby Kaga miał aż trzy pokłady lotnicze, jednak w toku przebudowy w latach 1933-1935 zachowano jedynie jeden pokład lotniczy oraz wydatnie zmieniono dziób kadłuba. W toku II wojny światowej Kaga brał udział w ataku na Pearl Harbor w grudniu 1941 roku oraz walczył na Archipelagu Bismarcka na początku 1942 roku. Wziął także udział w bitwie o Midway (czerwiec 1942 r.) gdzie został zatopiony przez amerykańskie samoloty pokładowe.
Soryu (jap. Niebieski Smok) był japońskim lotniskowcem pod którego stępkę położono w 1934 r., wodowano w grudniu 1935 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w grudniu 1937 roku. Długość okrętu wynosiła 222 m, szerokość 21 m, a wyporność pełna – 19.500 ton. Prędkość maksymalna lotniskowca Soryu oscylowała wokół 33-34 węzłów, a jego główne uzbrojenie stanowiły 73-75 samolotów pokładowych.
Rozwiązania konstrukcyjne zastosowane na Soryu były efektem doświadczeń zebranych prze japońską marynarkę wojenną w toku eksploatacji innych lotniskowców – przede wszystkim okrętu Hosho. W ich wyniku już w toku projektowania położono spory nacisk na prędkość maksymalną nowego lotniskowca oraz jego możliwie jak największą siłę uderzeniową, wyrażoną dużą liczbą samolotów pokładowych. Drugorzędnie natomiast potraktowano opancerzenie okrętu, które było całkowicie nieadekwatne do osłony okrętu przed atakiem lotniczym. Równolegle z Soryu była budowana jego siostrzana jednostka – Hiryu – jednak oba okręty dość znacznie się od siebie różniły, np. lokalizacją nadbudówki. W toku II wojny światowej Soryu brał udział w ataku na Pearl Harbor w grudniu 1941 roku. W kwietniu 1942 roku Soryu wziął również udział w słynnym rajdzie floty japońskiej na Ocean Indyjski. Wziął także udział w bitwie o Midway (czerwiec 1942 r.) gdzie został zatopiony przez amerykańskie samoloty pokładowe.
Akagi był japońskim lotniskowcem pod którego stępkę położono w 1920 r., wodowano w listopadzie 1925 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w marcu 1927 roku. Długość okrętu wynosiła 260,7 m, szerokość 31,3 m, a wyporność pełna – 41.300 ton. Prędkość maksymalna lotniskowca Akagi oscylowała wokół 30-31 węzłów, a jego główne uzbrojenie stanowiło 91 samolotów pokładowych.
Pierwotnie Akagi, podobnie jak inny japoński lotniskowiec – Kaga, był budowany jako okręt liniowy w ramach programu rozbudowy floty „8+8”, jednak w związku ze zobowiązaniami międzynarodowymi rządu w Tokio prace przerwano, a kadłub miał zostać zezłomowany. Finalnie jednak postanowiono na w znacznym stopniu wykończonym kadłubie zbudować lotniskowiec co też faktycznie miało miejsce. W chwili wejścia do służby Akagi miał aż trzy pokłady lotnicze, jednak wraz z rozwojem techniki lotniczej postanowiono o jego gruntownej przebudowie, która miała miejsce w latach 1935-1938. W jej wyniku radykalnej zmianie uległ kształt kadłuba oraz zachowano jedynie jeden pokład lotniczy. W toku II wojny światowej Akagi brał udział w ataku na Pearl Harbor w grudniu 1941 roku oraz walczył na Archipelagu Bismarcka na początku 1942 roku wspierając desant na Rabaul. W kwietniu tego roku wziął również udział w słynnym rajdzie floty japońskiej na Ocean Indyjski. Wziął także udział w bitwie o Midway (czerwiec 1942 r.) gdzie został zatopiony przez amerykańskie samoloty pokładowe.
Kirishima był japońskim krążownikiem liniowym pod którego stępkę położono w 1912 r., wodowano w grudniu 1913 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w kwietniu 1915 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła 223 m, szerokość 29,3 m, a wyporność pełna – 38.200 ton. Prędkość maksymalna krążownika liniowego Kirishima oscylowała wokół 30-31 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 8 dział kal. 356 mm w czterech wieżach po dwie armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 14 dział kal. 152 mm.
Kirishima był trzecim z czterech krążowników liniowych typu Kongo. Jednostka, jako druga z całej serii, powstała w stoczni japońskiej w Nagasaki. W okresie międzywojennym Kirishima była poddawana trzem modernizacjom, w latach: 1927-1930, 1932-1933 oraz 1934-1936. Miały one na celu: wydatne polepszenie opancerzenia okrętu (zwłaszcza w punktach newralgicznych, jak siłownia), przebudowanie przedniej nadbudówki, która uzyskała kształt japońskiej pagody oraz zwiększenie mocy i modernizację siłowni. Kariera bojowa okrętu Kirishima w II wojnie światowej rozpoczęła się od ataku na Pearl Harbor (grudzień 1941 r.) w toku którego wchodził w skład sił ochraniających japońskie lotniskowce. W kwietniu 1942 roku wziął także udział w słynnym rajdzie floty japońskiej na Ocean Indyjski, a później – w czerwcu tego roku – wziął udział w bitwie o Midway. Kirishima został zatopiony w 15 listopada 1942 roku w toku walk o Guadalcanal.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
