Jagdpanzer IV (Sd.Kfz 162) był niemieckim działem pancernym i niszczycielem czołgów z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały w 1943 roku, a produkcja seryjna trwała w okresie 1944-1945, kończąc się wytworzeniem ok. 2000 wozów. Jagdpanzer IV był napędzany pojedynczym silnikiem Maybach HL 120 TRM o mocy 300 KM. Jego uzbrojenie stanowiła 1 armata PaK 39 lub PaK 42 kal. 75 mm oraz 2 karabiny maszynowe MG42 kal. 7,92 mm.
Jagdpanzer IV powstał jako uzupełnienie pojazdu StuG III, a jego podwozie, napęd i układ przeniesienie napędu zostały zaczerpnięte z czołgu PzKpfw IV. Nowy pojazd cechował się dobrym uzbrojeniem, niską sylwetką ogólną co wydatnie ułatwiało organizowanie zasadzek, dobrze ukształtowanym pancerzem – zwłaszcza na przodzie kadłuba – oraz wysoką manewrowością. W toku produkcji seryjnej powstały trzy wersje rozwojowe. Pierwsza nosiła oznaczenie Jagdpanzer IV L/48, była uzbrojona w armatę przeciwpancerną PaK 39 L/48 kal. 75 mm, a jej produkcja odbywała się w zakładach firmy Vomag. Druga i trzecia wersja – bardzo do siebie podobne – to Jagdpanzer IV L/70 (V) i L/70 (A) zostały uzbrojone w długolufową armatę PaK 42 L/70 kal. 75 mm. Wersje L/70 były produkowane w firmach Vomag oraz Alkett, różniąc się od siebie w marginalny sposób. Jagdpanzer IV zaczął trafiać do jednostek liniowych w marcu 1944 roku. Pierwsze działania bojowe z użyciem nowego niszczyciela czołgów zostały przeprowadzone na froncie włoskim, a krótko później – także wschodnim. Na szeroką skalę Jagdpanzer IV był wykorzystywany w kampanii w Normandii (lato 1944 r.) oraz w ofensywie w Ardenach na przełomie lat 1944-1945.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
Modele są drukowane cyfrowo - niektóre kleje mogą rozpuszczać farbę!
Farba w druku cyfrowym może być rozpuszczona przez pewne typy klejów jak butapren i podobne na tych samych rozpuszczalnikach. Przed rozpoczęciem klejenia, zalecane jest wypróbowanie stosowanego kleju na mało widocznym fragmencie modelu.