PzKpfw II (Panzerkampfwagen II) był niemieckim czołgiem lekkim z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały w 1934 roku, a produkcja seryjna trwała w okresie 1935-1944, kończąc się wytworzeniem ok. 1850 wozów. Czołg w wersji A był napędzany pojedynczym silnikiem Maybach HL 57 TR o mocy 130 KM. Jego uzbrojenie stanowiła 1 armata KwK 30 kal. 20 mm oraz 1 karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm umieszczone w wieży.
PzKpfw II powstał w efekcie konkursu ogłoszonego niemieckie Biuro Uzbrojenia na czołg lekki o wadze do 10 ton uzbrojony w armatę 20 mm. Rzeczony konkurs wygrała firma MAN, przy kooperacji z firmą Daimler-Benz. Produkcja seryjna ruszyła w 1935 roku, a w jej toku powstały liczne warianty czołgu PzKpfw II. Chronologicznie pierwszą była wersja A, która byłą jednak produkowana w stosunkowo niewielkiej ilości. Krótko później powstała wersja B, która posiadała już nowy, mocniejszy silnik oraz zmienione podwozie. Już w 1937 roku powstała wersja C, która posiadała zasadniczo zmienione podwozie oraz wzmocniono pancerz czołowy kadłuba. Pod koniec 1940 roku powstała wersja F, która posiadała silniejsze opancerzenie oraz lepszą skrzynię biegów w stosunku do wersji C. W 1942 rozpoczęto produkcję wersji L („Luchs”), która posiadała całkowicie nowe podwozie, nowy silnik o mocy 180 KM oraz wydatnie zwiększono prędkość maksymalną – z 40 km/h do 60 km/h. Na podwoziu czołgu PzKpfw II powstały także liczne inne pojazdy, jak na przykład haubica samobieżna Wespe czy niszczyciel czołgów Marder II. Czołgi PzKpfw II były używane na niemal wszystkich frontach II wojny światowej, przy czym od 1942 roku były przeznaczane do zadań drugorzędnych.
Afrika Korps (pełna nazwa niemiecka: Deutsches Afrikakorps, w skrócie DAK) to w potocznym rozumieniu zbiorcza nazwa niemieckich jednostek lądowych walczących w Afryce Północnej w latach 1941-1943. Afrika Korps został sformowany w lutym 1941 r., w wyniku bolesnych porażek poniesionych przez armię włoską w toku walk z Brytyjczykami w Afryce na przełomie lat 1940/1941. Jego głównym zadaniem było przyjść z pomocą włoskiemu sojusznikowi i zatrzymać postępy wojsk brytyjskich w Libii. Dowódcą jednostki został generał, a później feldmarszałek, Erwin Rommel. Początkowo w skład DAK wchodziła jedynie 5 Dywizja Lekka (później przekształcona w 21 Dywizję Pancerną), w maju 1941 r. dołączyła do niej 15 Dywizja Pancerna, a pod koniec 1941 r. – 90 Dywizja Lekka. Warto dodać, że już w połowie 1941 r. powstała Panzergruppe Afrika, na której czele stanął Erwin Rommel, a w jej skład wszedł właśnie Afrika Korps. Pomimo defensywnych zadań, DAK (czy szerzej Panzergruppe Afrika) bardzo szybko po wylądowaniu przeszedł – z inicjatywy swego dowódcy – przeszedł do działań stricte ofensywnych, zadając Brytyjczykom w okresie 1941-1942 szereg porażek na pustyni. Natomiast to wówczas jego dowódca zyskał przydomek Lisa Pustyni. Jednocześnie jednak od samego początku DAK był trapiony problemami z zaopatrzeniem, co wpływało negatywnie na jego możliwości prowadzenia akcji ofensywnych. Odniósł znaczącą porażkę w toku II bitwy pod El Alamein (październik-listopada 1942 r.), co zmusiło DAK do odwrotu aż to Tunezji, w której walczył do maja 1943 roku.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
