DISCONTINUED Eduard 648518 Paveway II Mk 13/18

GBU-12 Paveway jest współczesną, amerykańską bombą lotniczą naprowadzaną laserowo. Jej pierwsze prototypy  pojawiły w I połowie lat 70. XX wieku, a na wyposażenie sił zbrojnych USA weszła w 1976 roku i pozostaje w niej do dnia dzisiejszego. GBU-12 jest zdolna przenieść materiał wybuchowy (Tritonal i PBNX) o masie do 87  kg, przy całkowitej masie własnej 230 kilogramów.

GBU-12 Paveway została opracowana i jest produkowana przez firmy Raytheon i Lockheed Martin, na podstawie tradycyjnej, niekierowanej bomy lotniczej Mk. 82 o wagomiarze 227 kilogramów. Modernizacja Mk. 82 polegała na dodaniu specjalnej głowicy naprowadzającej na wiązkę lasera oraz lotek korygujących opadanie bomby. Pierwszy z elementów został pierwotnie opracowany przez firmę Texas Instruments, która później stałą się częścią koncernu Raytheon. GBU-12 wymaga podświetlania laserowym wskaźnikiem celu. W toku produkcji pojawiły się dwie generacje tych bomb. Pierwszą reprezentuje GBU-12 Paveway I, drugą GBU-12 Paveway II. Różnica – poza konstrukcją stateczników – polega przede wszystkim na tym, że Paveway II posiada tańszą w produkcji oraz czulszą głowicę naprowadzającą co zwiększa jej celność i skuteczność. Głównym nosicielem tych bomb jest samolot F-111. Ponadto może być przenoszona przez m.in.: F-15 Strike Eagle, A-10 Thunderbolt II, F-16 Fighting Falcon czy F/A-18 Hornet. W toku operacji Pustynna Burza w latach 1990-1991 bomby GBU-12 Paveway wykazały się 88% skutecznością rażenia celów.

3_edu648518_instruction_sheet.pdf