Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
ORP S-2 Wilczur (pierwotna nazwa MA/SB-44 oraz MGB-44) był pierwotnie brytyjskim, a później polskim ścigaczem artyleryjskim z okresu II wojny światowej. Okręt został zbudowany w stoczni British Power Boat na terenie Wielkiej Brytanii. Długość całkowita wynosiła 19,2 m, przy szerokości 5 metrów. Prędkość maksymalna dochodziła do 38-40 węzłów. W 1941 r. ORP S-2 był uzbrojony w pojedyncze działko kal. 20 mm, 6 karabinów maszynowych kal. 7,7 i 12,7 mm oraz bomby głębinowe. Jednostka mogła też wykorzystywać miny morskie.
Ścigacz artyleryjski MA/SB-44 został wodowany na początku 1940 r., na potrzeby Royal Navy. Jednak już w lipcu tego samego roku został przekazany polskiej Marynarce Wojennej. Jednostka zmieniła wówczas nazwę na ORP S-2, a nieoficjalnie była nazywana Wilczurem. Okręt, w składzie 3. Flotylli Ścigaczy operował przede wszystkim na Kanale La Mance osłaniając brytyjską żeglugę kabotażową oraz prowadząc nierzadko skuteczne działania przeciwko niemieckim Schnellbotom. Najsłynniejszy bój ORP S-2 stoczył w nocy z 21 na 22 czerwca 1942 r., kiedy to w pojedynkę uniemożliwił atak 6 niemieckich S-bootów na brytyjski konwój przybrzeżny! Jednostka została wycofana ze służy w lipcu 1944 r., a po 1947 r. – najpewniej rozebrana.
ORP S-2 (inne oznaczenie: MA/SB 44 albo MGB 44) był kutrem, klasyfikowanym też jako ścigacz artyleryjski, produkcji brytyjskiej, a eksploatowanym w polskiej Marynarce Wojennej w okresie II wojny światowej. Jednostka weszła do służby pod biało-czerwoną banderą w lipcu 1940 r., a pozostawała w niej do lipca 1944 roku. Pełna jej wyporność sięgała ok. 31 ton. Długość okrętu wynosiła 19,2 m, przy szerokości 5 metrów, a prędkość maksymalna dochodziła na próbach morskich do 40 węzłów. Na uzbrojenie - w 1941 roku - składało się: pojedyncze działko Oerlikon kal. 20 mm, 6 karabinów maszynowych kal. 7,7 i 12,7 mm, bomby głębinowe oraz miny morskie. Prezentowana jednostka została zbudowana w stoczni British Power Boat i należała do tzw. typu 63-stopowych kutrów produkowanych przez tę stocznię. Jednostki tego typu były produkowane pierwotnie dla Norwegii oraz Szwecji, ale w chwili wybuchu II wojny światowej cześć z nich została zarekwirowana przez Royal Navy. Jednostka, już w polskiej służbie, weszła początkowo w skład 3. Flotylli MGB, gdzie wraz z ORP S-1 oraz ORP S-3, tworzyła III dywizjon tejże Flotylli. Jednostka w okresie 1940-1944 wzięła udział w licznych działaniach na Kanale La Manche, bardzo często walcząc z niemieckimi siłami lekkimi. Do jednej z najsłynniejszych akcji prezentowanej jednostki należała samotna walka z 6 niemieckimi kutrami torpedowymi w nocy z 21 na 22 czerwca 1942 roku. Warto również dodać, że za ten wyczyn kapitan jednostki – kpt. Eugeniusz Wciślicki – otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari oraz Distinguished Service Cross. Jednostka dotrwała do końca wojny, a wiele wskazuje na to, że ORP S-2 został rozebrany w 1947 roku.
