Autor: T. Król
Poziom trudności: 2/5
Ilość arkuszy z częściami: 4
Ilość rysunków montażowych: 18
Proste modele kutrów artyleryjskich polskiej Marynarki Wojennej z II wojny światowej. W zeszycie ORP S-2, ORP S-3 oraz ORP S-4. Modele przeznaczone dla początkujących i nie tylko.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
ORP S-2 (inne oznaczenie: MA/SB 44 albo MGB 44) był kutrem, klasyfikowanym też jako ścigacz artyleryjski, produkcji brytyjskiej, a eksploatowanym w polskiej Marynarce Wojennej w okresie II wojny światowej. Jednostka weszła do służby pod biało-czerwoną banderą w lipcu 1940 r., a pozostawała w niej do lipca 1944 roku. Pełna jej wyporność sięgała ok. 31 ton. Długość okrętu wynosiła 19,2 m, przy szerokości 5 metrów, a prędkość maksymalna dochodziła na próbach morskich do 40 węzłów. Na uzbrojenie - w 1941 roku - składało się: pojedyncze działko Oerlikon kal. 20 mm, 6 karabinów maszynowych kal. 7,7 i 12,7 mm, bomby głębinowe oraz miny morskie. Prezentowana jednostka została zbudowana w stoczni British Power Boat i należała do tzw. typu 63-stopowych kutrów produkowanych przez tę stocznię. Jednostki tego typu były produkowane pierwotnie dla Norwegii oraz Szwecji, ale w chwili wybuchu II wojny światowej cześć z nich została zarekwirowana przez Royal Navy. Jednostka, już w polskiej służbie, weszła początkowo w skład 3. Flotylli MGB, gdzie wraz z ORP S-1 oraz ORP S-3, tworzyła III dywizjon tejże Flotylli. Jednostka w okresie 1940-1944 wzięła udział w licznych działaniach na Kanale La Manche, bardzo często walcząc z niemieckimi siłami lekkimi. Do jednej z najsłynniejszych akcji prezentowanej jednostki należała samotna walka z 6 niemieckimi kutrami torpedowymi w nocy z 21 na 22 czerwca 1942 roku. Warto również dodać, że za ten wyczyn kapitan jednostki – kpt. Eugeniusz Wciślicki – otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari oraz Distinguished Service Cross. Jednostka dotrwała do końca wojny, a wiele wskazuje na to, że ORP S-2 został rozebrany w 1947 roku.
ORP S-3 (inne oznaczenie: MA/SB 45 albo MGB 45, nieoficjalna nazwa: „Wyżeł”) był kutrem, klasyfikowanym też jako ścigacz artyleryjski, produkcji brytyjskiej, a eksploatowanym w polskiej Marynarce Wojennej w okresie II wojny światowej. Jednostka weszła do służby w naszej MW w lipcu 1940 r., a pozostawała w niej do maja 1943 roku. Pełna jej wyporność sięgała ok. 31 ton. Długość okrętu wynosiła 19,2 m, przy szerokości 5 metrów, a prędkość maksymalna dochodziła do 36-37 węzłów. Na uzbrojenie składało się pojedyncze działko Oerlikon kal. 20 mm, 4 karabiny maszynowe kal. 7,7 mm oraz bomby głębinowe. Prezentowana jednostka została zbudowana w stoczni British Power Boat w Hythe i należała do tzw. typu 63-stopowych kutrów produkowanych przez tę stocznię. Jednostki tego typu były produkowane pierwotnie dla Norwegii oraz Szwecji, ale w chwili wybuchu II wojny światowej cześć z nich została zarekwirowana przez Royal Navy. Jednostka, już pod biało-czerwoną banderą, weszła początkowo w skład III dywizjonu 3. Flotylli MGB. Do główny zadań jednostki należał udział w licznych ofensywnych wypadach Royal Navy oraz polskiej MW przeciwko okupowanym francuskim wybrzeżom – doskonale ilustruje to wypad na Cherbourg z września 1940 roku, kiedy to ORP S-3 pełnił rolę osłony dla pancernik HMS Revenge. Ponadto, prezentowany ścigacz osłaniał liczne brytyjskie konwoje przybrzeżne na akwenie Kanału La Manche. Warto dodać, że w toku służby jednostka często doznawała uszkodzeń, w wyniku których został wycofana z linii w polskiej MW już w 1943 roku.
ORP S-4 (inne oznaczenie: MTB 113 albo MGB 113) był kutrem, klasyfikowanym też jako ścigacz artyleryjski, produkcji brytyjskiej, a eksploatowanym w polskiej Marynarce Wojennej (dalej: PMW) w okresie II wojny światowej. Jednostka weszła do służby w naszej MW w lipcu 1943 r., a pozostawała w niej do kwietnia 1944 roku. Pełna jej wyporność sięgała ok. 50 ton. Długość okrętu wynosiła 21,8 m, przy szerokości ok. 6,3 metrów, a prędkość maksymalna dochodziła w toku prób morskich do 39-40 węzłów. Na uzbrojenie składało się pojedyncze działko (tzw. pom-pom) kal. 40 mm, zdwojone działko Oerlikon kal. 20 mm, 4 karabiny maszynowe kal. 7,7 mm oraz bomby głębinowe. Prezentowana jednostka została zbudowana w stoczni British Power Boat w Hythe, jako jeden z przedstawicieli kutrów tzw. typu British Power Boat 71 ft 6 inch. Przyszły ORP S-4 służył w Royal Navy od grudnia 1942 r. i w chwili przekazania PMW znajdował się w remoncie. Po zakończeniu remontu oraz zapoznaniu załogi z nową jednostką, ORP S-4 wszedł w skład 9 Flotylli MGB z bazą w Ramsgate. Warto dodać, że zastąpił on w naszej marynarce wojennej wysłużony kuter ORP S-3. W okresie od września do listopada 1943 r. jednostka brała udział w licznych wypadach ofensywnych na rejony przybrzeżne okupowanej Francji. Po uszkodzeniu okrętu w wyniku wejściu na mieliznę w styczniu 1944 roku jednostka trafiła do remontu. W jego toku zapadła decyzja o przekazaniu ORP S-4 holenderskiej marynarce wojennej. Co ciekawe jednak Holendrzy nie wprowadzili go do linii, a we wrześniu tego samego roku zwrócili go Royal Navy.