Eduard 672149 R-60 / AA-8 Aphid

AA-8 Aphid (inne nazwy: R-60) to radziecki, a obecnie rosyjski, pocisk kierowany klasy powietrze-powietrze krótkiego zasięgu z okresu Zimnej Wojny oraz czasów współczesnych. Długość pocisku w wersji podstawowej wynosiła 209 cm, przy rozpiętości ok. 40 cm oraz średnicy 12 centymetrów. Masa pocisku gotowego do strzału wynosiła ok. 43,5 kg, przy czym masa głowicy bojowej wynosiła 3,5 kilograma. Natomiast zasięg maksymalny dochodził do 8-10 kilometrów. Prace rozwojowe nad pociskiem AA-8 wystartowały w latach 60. XX wieku, a broń weszła do służby w lotnictwie radzieckim w 1974 roku. Od samego początku przy jego projektowaniu położono nacisk na możliwie jak najmniejsze jego rozmiary, ale też starano się zachować możliwie jak najwyższą skuteczność bojową pocisku. Co więcej, R-60 został opracowany jako pocisk typu „wystrzel i zapomnij” (ang. fire-and-forget), czyli był typowym pociskiem samonaprowadzającym się na cel nie wymagającym jego stałego podświetlania (np. wiązką radaru). Warto dodać, że w 1982 r. została wprowadzona do służby zmodernizowana wersja pocisku oznaczona jako R-60MK (albo Aphid-B), która posiada zwiększoną niezawodność oraz jeszcze mniejszy zasięg minimalny strzału niż wersja Aphid-A. Prezentowany pocisk był szeroko eksportowany i trafił do takich krajów jak chociażby: Bułgaria, Chorwacja, Polska czy Słowacja. Mógł być przenoszony przez takie samoloty jak chociażby: MiG-21, MiG-23, MiG-31, Su-25 czy Jak-38.

3_edu672149_instruction_sheet.pdf